איוב 39
| הֲיָדַעְתָּ עֵת לֶדֶת יַעֲלֵי־סָלַע חֹלֵל אַיָּלוֹת תִּשְׁמֹֽר׃ | 1 |
Znaš li vrijeme kad se divokoze koze? i jesi li vidio kad se košute legu?
| תִּסְפֹּר יְרָחִים תְּמַלֶּאנָה וְיָדַעְתָּ עֵת לִדְתָּֽנָה׃ | 2 |
Jesi li izbrojio mjesece, dokle nose? znaš li vrijeme kad se legu?
| תִּכְרַעְנָה יַלְדֵיהֶן תְּפַלַּחְנָה חֶבְלֵיהֶם תְּשַׁלַּֽחְנָה׃ | 3 |
Kako se savijaju, mlad svoju ispuštaju, i opraštaju se bolova?
| יַחְלְמוּ בְנֵיהֶם יִרְבּוּ בַבָּר יָצְאוּ וְלֹא־שָׁבוּ לָֽמוֹ׃ | 4 |
Kako jaèa mlad njihova, raste po polju i otišavši ne vraæa se k njima?
| מִי־שִׁלַּח פֶּרֶא חׇפְשִׁי וּמֹסְרוֹת עָרוֹד מִי פִתֵּֽחַ׃ | 5 |
Ko je pustio divljega magarca da je slobodan, i remene divljemu magarcu ko je razdriješio?
| אֲשֶׁר־שַׂמְתִּי עֲרָבָה בֵיתוֹ וּֽמִשְׁכְּנוֹתָיו מְלֵחָֽה׃ | 6 |
Kojemu odredih pustinju za kuæu i za stan slatinu.
| יִשְׂחַק לַהֲמוֹן קִרְיָה תְּשֻׁאוֹת נֹגֵשׂ לֹא יִשְׁמָֽע׃ | 7 |
On se smije vrevi gradskoj, i ne sluša vike nastojnikove.
| יְתוּר הָרִים מִרְעֵהוּ וְאַחַר כׇּל־יָרוֹק יִדְרֽוֹשׁ׃ | 8 |
Što nalazi u gorama, ono mu je piæa, i traži svaku zelen.
| הֲיֹאבֶה רֵּים עׇבְדֶךָ אִם־יָלִין עַל־אֲבוּסֶֽךָ׃ | 9 |
Bi li ti jednorog htio služiti? bi li noæivao za jaslima tvojim?
| הֲֽתִקְשׇׁר־רֵים בְּתֶלֶם עֲבֹתוֹ אִם־יְשַׂדֵּד עֲמָקִים אַחֲרֶֽיךָ׃ | 10 |
Možeš li vezati užem jednoroga da ore? hoæe li vlaèiti brazde za tobom?
| הֲֽתִבְטַח־בּוֹ כִּֽי־רַב כֹּחוֹ וְתַעֲזֹב אֵלָיו יְגִיעֶֽךָ׃ | 11 |
Hoæeš li se osloniti na nj što mu je snaga velika? i ostaviti na njemu svoj posao?
| הֲתַאֲמִין בּוֹ כִּֽי־[יָשִׁיב] (ישוב) זַרְעֶךָ וְֽגׇרְנְךָ יֶאֱסֹֽף׃ | 12 |
Hoæeš li se pouzdati u nj da æe ti svesti ljetinu i na gumno tvoje složiti?
| כְּנַף־רְנָנִים נֶעֱלָסָה אִם־אֶבְרָה חֲסִידָה וְנֹצָֽה׃ | 13 |
Jesi li ti dao paunu lijepa krila i perje èaplji ili noju?
| כִּי־תַעֲזֹב לָאָרֶץ בֵּצֶיהָ וְֽעַל־עָפָר תְּחַמֵּֽם׃ | 14 |
Koji snese na zemlji jajca svoja, i ostavi da ih prah grije;
| וַתִּשְׁכַּח כִּי־רֶגֶל תְּזוּרֶהָ וְחַיַּת הַשָּׂדֶה תְדוּשֶֽׁהָ׃ | 15 |
I ne misli da æe ih noga razbiti i zvijer poljska zgaziti;
| הִקְשִׁיחַ בָּנֶיהָ לְּלֹא־לָהּ לְרִיק יְגִיעָהּ בְּלִי־פָֽחַד׃ | 16 |
Nemilostiv je ptiæima svojim kao da nijesu njegovi, i da mu trud ne bude uzalud ne boji se.
| כִּי־הִשָּׁהּ אֱלוֹהַּ חׇכְמָה וְלֹא־חָלַק לָהּ בַּבִּינָֽה׃ | 17 |
Jer mu Bog nije dao mudrost niti mu je udijelio razuma.
| כָּעֵת בַּמָּרוֹם תַּמְרִיא תִּֽשְׂחַק לַסּוּס וּלְרֹכְבֽוֹ׃ | 18 |
Kad se podigne u vis, smije se konju i konjiku.
| הֲתִתֵּן לַסּוּס גְּבוּרָה הֲתַלְבִּישׁ צַוָּארוֹ רַעְמָֽה׃ | 19 |
Jesi li ti dao konju jaèinu? jesi li ti okitio vrat njegov rzanjem?
| הֲֽתַרְעִישֶׁנּוּ כָּֽאַרְבֶּה הוֹד נַחְרוֹ אֵימָֽה׃ | 20 |
Hoæeš li ga poplašiti kao skakavca? frkanje nozdrva njegovijeh strašno je;
| יַחְפְּרוּ בָעֵמֶק וְיָשִׂישׂ בְּכֹחַ יֵצֵא לִקְרַאת־נָֽשֶׁק׃ | 21 |
Kopa zemlju, veseo je od sile, ide na susret oružju;
| יִשְׂחַק לְפַחַד וְלֹא יֵחָת וְלֹא־יָשׁוּב מִפְּנֵי־חָֽרֶב׃ | 22 |
Smije se strahu i ne plaši se niti uzmièe ispred maèa;
| עָלָיו תִּרְנֶה אַשְׁפָּה לַהַב חֲנִית וְכִידֽוֹן׃ | 23 |
Kad zvekæe nad njim tul i sijeva koplje i sulica;
| בְּרַעַשׁ וְרֹגֶז יְגַמֶּא־אָרֶץ וְלֹא־יַאֲמִין כִּי־קוֹל שׁוֹפָֽר׃ | 24 |
Od nemirnoæe i ljutine kopa zemlju, i ne može da stoji kad truba zatrubi.
| בְּדֵי שֹׁפָר ׀ יֹאמַר הֶאָח וּֽמֵרָחוֹק יָרִיחַ מִלְחָמָה רַעַם שָׂרִים וּתְרוּעָֽה׃ | 25 |
Kad truba zatrubi, on vrišti, izdaleka èuje boj, viku vojvoda i pokliè.
| הֲֽמִבִּינָתְךָ יַאֲבֶר־נֵץ יִפְרֹשׂ כְּנָפָו לְתֵימָֽן׃ | 26 |
Eda li po tvome razumu leti jastrijeb? širi krila svoja na jug?
| אִם־עַל־פִּיךָ יַגְבִּיהַּ נָשֶׁר וְכִי יָרִים קִנּֽוֹ׃ | 27 |
Eda li se na tvoju zapovijest diže u vis orao, i na visini vije gnijezdo?
| סֶלַע יִשְׁכֹּן וְיִתְלֹנָן עַל שֶׁן־סֶלַע וּמְצוּדָֽה׃ | 28 |
Na stijeni stanuje i bavi se, navrh stijene, na tvrdu mjestu.
| מִשָּׁם חָֽפַר־אֹכֶל לְמֵרָחוֹק עֵינָיו יַבִּֽיטוּ׃ | 29 |
Odatle gleda hrane, daleko mu vide oèi.
| וְאֶפְרֹחָו יְעַלְעוּ־דָם וּבַאֲשֶׁר חֲלָלִים שָׁם הֽוּא׃ | 30 |
I ptiæi njegovi piju krv, i gdje su mrtva tjelesa ondje je on.
