שיר השירים 2

1 אני חבצלת השרון שושנת העמקים

Аз съм роза Саронова И долински крем.

2 כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות

Както е кремът между тръните; Така е любезната ми между дъщерите.

3 כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי

Както ябълката между дърветата на сада, Така е възлюбеният ми между синовете; Пожелах сянката му и седнах под нея, И плодът му бе сладък в устата ми.

4 הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה

Доведе ме в дома на пированието, И знамето му над мене бе любов.

5 סמכוני באשישות--רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני

Подкрепете ме с млинчета, разхладете ме с ябълки Защото съм ранена от любов.

6 שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני

Левицата му е под главата ми, И десницата му ме прегръща.

7 השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ

Заклевам ви, ерусалимски дъщери В сърните и в полските елени. Да не възбудите и да не събудите любовта ми преди да пожелае.

8 קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים--מקפץ על הגבעות

Гласът на възлюбления! ето, иде той, Скача по горите, играе по хълмовете.

9 דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו--משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים

Възлюбеният ми прилича на сърна или на млад елен; Ето стои, зад стената ни, Гледа в прозорците, Надзърта през решетките.

10 ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך

Проговаря възлюбленият ми и казва ми: Стани, любезна моя, прекрасна моя, и дойди;

11 כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו

Защото, ето, зимата измина, И дъждът престана и отиде си;

12 הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו

Цветята се явяват по земята, Времето на птичето пеене пристигна, И гласът на гургулицата се чува в нашата земя;

13 התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי (לך) רעיתי יפתי ולכי לך

По смоковницата зреят първите й смокини, И лозята цъфтят и издават благоухание. Стани, любезна моя; прекрасна моя, та дойди.

14 יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה

О гълъбице моя, в пукнатините на скалата. В скришните места на стръмнините, Нека видя лицето ти, нека чуя гласа ти; Защото гласът ти е сладък, и лицето ти прекрасно.

15 אחזו לנו שעלים--שעלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר

Хванете ни лисиците, Малките лисици, които погубват лозята; Защото лозята ни цъфтят.

16 דודי לי ואני לו הרעה בשושנים

Възлюбленият ми е мой, и аз негова; Пасе стадото си между кремовете.

17 עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים--על הרי בתר

Догде повее дневния хладен ветрец и побягнат сенките, Върни се, вълюблени ми, и бъди като сърне Или млад елен по назъбените планини.