< שיר השירים 1 >
ישקני מנשיקות פיהו כי טובים דדיך מיין | 2 |
«Han meg kysse med kyssar av sin munn. For din elsk han er betre enn vin.
לריח שמניך טובים שמן תורק שמך על כן עלמות אהבוך | 3 |
Dine salvar angar so ljuvt, ein utrend salve er ditt namn. Difor held møyar dei elskar deg.»
משכני אחריך נרוצה הביאני המלך חדריו נגילה ונשמחה בך--נזכירה דדיך מיין מישרים אהבוך | 4 |
«Drag meg etter deg. Og me spring. Kongen hev ført meg til sitt hus.» «Me vil fagnast og frygdast i deg. Me vil lova din kjærleik meir enn vin.» Med rette elskar dei deg.
שחורה אני ונאוה בנות ירושלם כאהלי קדר כיריעות שלמה | 5 |
«Eg er brun, men like vel væn, de Jerusalems døtter, som Kedars tjeld, som Salomos dørtjeld.
אל תראוני שאני שחרחרת ששזפתני השמש בני אמי נחרו בי שמני נטרה את הכרמים--כרמי שלי לא נטרתי | 6 |
Sjå ikkje på at eg er so brun, at soli hev brent meg so. Mor sine søner harmast på meg, og meg sette til vingardsvakt. Eg hev ikkje vakta eigen gard.
הגידה לי שאהבה נפשי איכה תרעה איכה תרביץ בצהרים שלמה אהיה כעטיה על עדרי חבריך | 7 |
Seg, du som leikar i min hug, kvar gjæter du no? Kvar held du middagskvild? Må eg sleppa på villa å ganga i hjordi til felagarn’ dine.»
אם לא תדעי לך היפה בנשים צאי לך בעקבי הצאן ורעי את גדיתיך על משכנות הרעים | 8 |
«Um du ikkje det veit, du fagraste dros, du fylgje i drifti sitt spor og gjæt dine killingar fram der som hyrdingarn’ buderne hev.»
לססתי ברכבי פרעה דמיתיך רעיתי | 9 |
«Med folarn’ for Faraos vogn deg, min hugnad, eg liknar.
נאוו לחייך בתרים צוארך בחרוזים | 10 |
Di lekkjeprydde kinn er so væn, og din hals med perlor.
תורי זהב נעשה לך עם נקדות הכסף | 11 |
Lekkjor av gull skal du få med sylv-prikkar på.»
עד שהמלך במסבו נרדי נתן ריחו | 12 |
«Når kongen i laget sit sat, min narde han anga då.
צרור המר דודי לי בין שדי ילין | 13 |
Ein myrra-pung er min ven, som eg ber ved min barm.
אשכל הכפר דודי לי בכרמי עין גדי | 14 |
Ein cyper blom-dusk er min ven meg i En-Gedis hagar.»
הנך יפה רעיתי הנך יפה עיניך יונים | 15 |
«Å, kor du er fager, mi møy, kor du er fager! Dine augo er duvor.»
הנך יפה דודי אף נעים אף ערשנו רעננה | 16 |
«Å, kor du er fager, min ven, kor du er ljuv. Og vårt lægje er grønt.
קרות בתינו ארזים רחיטנו (רהיטנו) ברותים | 17 |
Cedrar er bjelkarn’ i vårt hus, cypressar er himling.»