< תהילים 95 >
לכו נרננה ליהוה נריעה לצור ישענו | 1 |
Nāciet, dziedāsim Tam Kungam priecīgi, gavilēsim savas pestīšanas patvērumam.
נקדמה פניו בתודה בזמרות נריע לו | 2 |
Ejam priekš Viņa vaiga ar pateikšanu, gavilēsim Viņam ar dziesmām.
כי אל גדול יהוה ומלך גדול על-כל-אלהים | 3 |
Jo Tas Kungs ir tas lielais un stiprais Dievs un tas lielais ķēniņš pār visiem dieviem.
אשר בידו מחקרי-ארץ ותועפת הרים לו | 4 |
Viņa rokā ir zemes dziļumi, un kalnu augstumi Viņam pieder.
אשר-לו הים והוא עשהו ויבשת ידיו יצרו | 5 |
Viņam pieder jūra, jo Viņš to radījis, un Viņa rokas sausumu ir cēlušas.
באו נשתחוה ונכרעה נברכה לפני-יהוה עשנו | 6 |
Nāciet, pielūgsim, klanīsimies un metīsimies ceļos priekš Tā Kunga, sava radītāja.
כי הוא אלהינו-- ואנחנו עם מרעיתו וצאן ידו היום אם-בקלו תשמעו | 7 |
Jo Viņš ir mūsu Dievs, un mēs esam Viņa ganības ļaudis un Viņa rokas avis.
אל-תקשו לבבכם כמריבה כיום מסה במדבר | 8 |
Šodien, kad jūs Viņa balsi dzirdiet, tad neapcietinājiet savas sirdis, tā kā Meribā, tā kā Masā tuksnesī,
אשר נסוני אבותיכם בחנוני גם-ראו פעלי | 9 |
Kur jūsu tēvi Mani kārdināja, Mani pārbaudīja, lai gan Manus darbus redzēja.
ארבעים שנה אקוט בדור-- ואמר עם תעי לבב הם והם לא-ידעו דרכי | 10 |
Man četrdesmit gadus raizes ir bijušas ar šo tautu, tā ka Es sacīju: tie ir ļaudis, kam sirds maldās un kas Manus ceļus nepazīst.
אשר-נשבעתי באפי אם-יבאון אל-מנוחתי | 11 |
Tādēļ Es Savā dusmībā esmu zvērējis: tiešām, tiem nebūs nākt pie Manas dusas.