< תהילים 95 >
לכו נרננה ליהוה נריעה לצור ישענו | 1 |
Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!
נקדמה פניו בתודה בזמרות נריע לו | 2 |
Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.
כי אל גדול יהוה ומלך גדול על-כל-אלהים | 3 |
Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.
אשר בידו מחקרי-ארץ ותועפת הרים לו | 4 |
Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.
אשר-לו הים והוא עשהו ויבשת ידיו יצרו | 5 |
Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!
באו נשתחוה ונכרעה נברכה לפני-יהוה עשנו | 6 |
Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,
כי הוא אלהינו-- ואנחנו עם מרעיתו וצאן ידו היום אם-בקלו תשמעו | 7 |
því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.
אל-תקשו לבבכם כמריבה כיום מסה במדבר | 8 |
Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.
אשר נסוני אבותיכם בחנוני גם-ראו פעלי | 9 |
Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.
ארבעים שנה אקוט בדור-- ואמר עם תעי לבב הם והם לא-ידעו דרכי | 10 |
„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.
אשר-נשבעתי באפי אם-יבאון אל-מנוחתי | 11 |
Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“