< תהילים 90 >
תפלה למשה איש-האלהים אדני--מעון אתה היית לנו בדר ודר | 1 |
Mozus, Tā Dieva vīra, lūgšana.
בטרם הרים ילדו-- ותחולל ארץ ותבל ומעולם עד-עולם אתה אל | 2 |
Kungs, Tu mums esi par patvērumu uz radu radiem; pirms kalni radušies un Tu zemi un pasauli biji sataisījis, Tu esi mūžīgi mūžam tas stiprais Dievs.
תשב אנוש עד-דכא ותאמר שובו בני-אדם | 3 |
Tu cilvēkus dari par pīšļiem un saki: griežaties atpakaļ, jūs cilvēku bērni.
כי אלף שנים בעיניך-- כיום אתמול כי יעבר ואשמורה בלילה | 4 |
Jo tūkstoši gadi Tavā priekšā ir kā tā diena, kas vakar pagājusi, un kā vienas nakts vaktis.
זרמתם שנה יהיו בבקר כחציר יחלף | 5 |
Tu tos aizrauj kā plūdos; tie ir kā miegs, tie ir agrumā kā zāle, kas atzeļ,
בבקר יציץ וחלף לערב ימולל ויבש | 6 |
Kas rītā zaļo un atzeļ, un vakarā top nopļauta un kalst.
כי-כלינו באפך ובחמתך נבהלנו | 7 |
Jo caur Tavu dusmību mēs iznīkstam un caur Tavu bardzību mēs topam izbiedēti.
שת (שתה) עונתינו לנגדך עלמנו למאור פניך | 8 |
Tu lieci mūsu noziegumus Savā priekšā, mūsu apslēptos grēkus priekš Sava vaiga gaišuma.
כי כל-ימינו פנו בעברתך כלינו שנינו כמו-הגה | 9 |
Jo visas mūsu dienas aiziet caur Tavu dusmību; mēs pavadām savus gadus kā pasaku.
ימי-שנותינו בהם שבעים שנה ואם בגבורת שמונים שנה-- ורהבם עמל ואון כי-גז חיש ונעפה | 10 |
Mūsu dzīvības laiks stāv septiņdesmit gadus, vai, ja kas ļoti stiprs, astoņdesmit gadus, un viņas labums ir grūtums un bēdas; jo tā aiziet ātri un mēs skrienam nost.
מי-יודע עז אפך וכיראתך עברתך | 11 |
Bet kas atzīst Tavas dusmības stiprumu un Tavu bardzību, Tevi bīdamies?
למנות ימינו כן הודע ונבא לבב חכמה | 12 |
Māci mums mūsu dienas tā skaitīt, ka gudru sirdi dabūjam.
שובה יהוה עד-מתי והנחם על-עבדיך | 13 |
Atgriezies, Kungs, atkal pie mums, - cik ilgi tad tas būs? un esi Saviem kalpiem žēlīgs.
שבענו בבקר חסדך ונרננה ונשמחה בכל-ימינו | 14 |
Paēdini mūs agri ar Savu žēlastību, tad mēs gavilēsim, un priecāsimies visu savu mūžu.
שמחנו כימות עניתנו שנות ראינו רעה | 15 |
Iepriecini mūs pēc tām dienām, kur Tu mūs apbēdinājis, pēc tiem gadiem, kur esam redzējuši ļaunumu.
יראה אל-עבדיך פעלך והדרך על-בניהם | 16 |
Parādi Saviem kalpiem Savus darbus un Savu godu viņu bērniem.
ויהי נעם אדני אלהינו-- עלינו ומעשה ידינו כוננה עלינו ומעשה ידינו כוננהו | 17 |
Un Tā Kunga, mūsu Dieva, laipnība lai paliek pār mums! Un pašķir pie mums mūsu roku darbu, mūsu roku darbu, to Tu pašķir!