< תהילים 89 >
משכיל לאיתן האזרחי ב חסדי יהוה עולם אשירה לדר ודר אודיע אמונתך בפי | 1 |
Ukovita pesem Etana Ezrajičana. Milosti Gospodove bodem prepeval vekomaj; od roda do roda bodem oznanjal z usti svojimi zvestobo tvojo.
כי-אמרתי--עולם חסד יבנה שמים תכן אמונתך בהם | 2 |
Ker preverjen sem, da se bode vekomaj slavila milost tvoja; v samih nebesih bodeš utrdil zvestobo svojo, s katero si rekel:
כרתי ברית לבחירי נשבעתי לדוד עבדי | 3 |
Sklenil sem zavezo z izvoljenim svojim, prisegel sem Davidu, svojemu hlapcu.
עד-עולם אכין זרעך ובניתי לדר-ודור כסאך סלה | 4 |
Da bodem na vekomaj utrdil seme tvoje in stavil prestol tvoj od roda do roda.
ויודו שמים פלאך יהוה אף-אמונתך בקהל קדשים | 5 |
Zatorej slavé nebesa čudovito delo tvoje, Gospod; in zvestobo tvojo v zboru svetnikov.
כי מי בשחק יערך ליהוה ידמה ליהוה בבני אלים | 6 |
Kdo namreč naj se enako čisla v gornjem oblaku Gospodu; primerja se Gospodu med sinovi mogočnih?
אל נערץ בסוד-קדשים רבה ונורא על-כל-סביביו | 7 |
Bog mogočni je strašán v zboru svetnikov, in čestit nad vse, kar ga obdaja.
יהוה אלהי צבאות--מי-כמוך חסין יה ואמונתך סביבותיך | 8 |
O Gospod, Bog vojnih krdél, kdo je tebi enako mogočen, Gospod? Ker zvestoba tvoja te ogrinja!
אתה מושל בגאות הים בשוא גליו אתה תשבחם | 9 |
Ti gospoduješ nad morja ponosom; ko se spenjajo valovi njegovi, ti jih krotiš.
אתה דכאת כחלל רהב בזרוע עזך פזרת אויביך | 10 |
Ti si zdrobil, kakor prebodenega, Egipčana; z roko svoje moči si razkropil sovražnike svoje.
לך שמים אף-לך ארץ תבל ומלאה אתה יסדתם | 11 |
Tvoja so nebesa in tvoja zemlja; vesoljni svet in česar je poln ustanovil si tí.
צפון וימין אתה בראתם תבור וחרמון בשמך ירננו | 12 |
Sever in jug, katera si ti ustvaril, Tabor in Hermon prepevajo o imenu tvojem.
לך זרוע עם-גבורה תעז ידך תרום ימינך | 13 |
Ti imaš roko z močjo; krepka je tvoja roka, vzvišena desnica tvoja.
צדק ומשפט מכון כסאך חסד ואמת יקדמו פניך | 14 |
Pravica in sodba sta za prebivališče tvojemu prestolu; milost in zvestoba hodita pred tvojim obličjem.
אשרי העם ידעי תרועה יהוה באור-פניך יהלכון | 15 |
Blagor ljudstvu, katero pozna trombe glas, hodi v svetlobi obličja tvojega, Gospod!
בשמך יגילון כל-היום ובצדקתך ירומו | 16 |
V imenu tvojem radujejo se ves dan, in dvigujejo se v pravici tvoji.
כי-תפארת עזמו אתה וברצונך תרים (תרום) קרנינו | 17 |
Ker slava si njih móči, in po blagovoljnosti tvoji dviguje se naš rog.
כי ליהוה מגננו ולקדוש ישראל מלכנו | 18 |
Gospod namreč je naš ščit in svetnika Izraelovega, našega kralja.
אז דברת בחזון לחסידיך-- ותאמר שויתי עזר על-גבור הרימותי בחור מעם | 19 |
Tedaj si v prikazni nagovoril njega, kateremu milost deliš, ter mu rekel: "Pomoč sem napravil zoper močnega, povzdignil izvoljenega iz ljudstva.
מצאתי דוד עבדי בשמן קדשי משחתיו | 20 |
Našel sem Davida, svojega hlapca; pomazilil sem ga sè svetim oljem svojim.
אשר ידי תכון עמו אף-זרועי תאמצנו | 21 |
Z njim bodi stanovitna roka moja, in dlan moja naj ga krepča.
לא-ישיא אויב בו ובן-עולה לא יעננו | 22 |
Ne bode ga stiskal sovražnik, in krivici udani ga ne ne bode žalil.
וכתותי מפניו צריו ומשנאיו אגוף | 23 |
Temuč starem izpred njegovega obličja neprijatelje njegove, in sovražnike udarim.
ואמונתי וחסדי עמו ובשמי תרום קרנו | 24 |
Tako mu bode pomagala zvestoba moja in milost moja, da se bode v mojem imenu povzdignil rog njegov.
ושמתי בים ידו ובנהרות ימינו | 25 |
Ker nad morje položim roko njegovo, in nad reke njegovo desnico.
הוא יקראני אבי אתה אלי וצור ישועתי | 26 |
On me bode klical: Ti oče moj; Bog moj mogočni in skala blaginje moje!
אף-אני בכור אתנהו עליון למלכי-ארץ | 27 |
In jaz ga postavim za prvorojenca, povišanega nad zemeljske kralje.
לעולם אשמור- (אשמר-) לו חסדי ובריתי נאמנת לו | 28 |
Vekomaj mu ohranim milost svojo, in zaveza moja mu bode zvesta.
ושמתי לעד זרעו וכסאו כימי שמים | 29 |
In vekomaj postavim seme njegovo in prestol njegov kakor so dnevi nebeški.
אם-יעזבו בניו תורתי ובמשפטי לא ילכון | 30 |
Ako zapusté sinovi njegovi zakon moj, ne bodo hodili v sodbah mojih,
אם-חקתי יחללו ומצותי לא ישמרו | 31 |
Ako oskrunijo postave moje, in se ne držé zapovedi mojih:
ופקדתי בשבט פשעם ובנגעים עונם | 32 |
Obiskal bodem sè šibo njih pregreho; z udarci njih krivico.
וחסדי לא-אפיר מעמו ולא-אשקר באמונתי | 33 |
Milosti pa svoje mu ne odtegnem, in lagal ne bodem zoper zvestobo svojo.
לא-אחלל בריתי ומוצא שפתי לא אשנה | 34 |
Oskrunil ne bodem zaveze svoje, ne izpremenil ust svojih besede.
אחת נשבעתי בקדשי אם-לדוד אכזב | 35 |
Enkrat sem prisegel pri svetosti svoji, Davidu ne bodem lagal:
זרעו לעולם יהיה וכסאו כשמש נגדי | 36 |
Da bode večno seme njegovo, in prestol njegov kakor solnce pred mano.
כירח יכון עולם ועד בשחק נאמן סלה | 37 |
Kakor luna bode stanoviten vekomaj, in kakor priče zveste na gornjem oblaku."
ואתה זנחת ותמאס התעברת עם-משיחך | 38 |
Ti pa si zavrgel in zaničeval; razsrdil si se proti maziljencu svojemu.
נארתה ברית עבדך חללת לארץ נזרו | 39 |
Zaničeval si hlapca svojega zavezo, oskrunil in vrgel na tla venčanje njegovo.
פרצת כל-גדרתיו שמת מבצריו מחתה | 40 |
Podrl si vse ograje njegove; trdnjave njegove si izpostavil razdrobljenju.
שסהו כל-עברי דרך היה חרפה לשכניו | 41 |
Plenili so ga vsi popotniki, v zasramovanje je sosedom svojim.
הרימות ימין צריו השמחת כל-אויביו | 42 |
Povzdignil si sovražnikov njegovih desnico, razveselil vse neprijatelje njegove.
אף-תשיב צור חרבו ולא הקימתו במלחמה | 43 |
Skrhal si tudi meča njegovega ostrino, in utrdil ga nisi v vojski.
השבת מטהרו וכסאו לארץ מגרתה | 44 |
Storil si, da mine bleščoba njegova, in prestol njegov si pahnil na tla.
הקצרת ימי עלומיו העטית עליו בושה סלה | 45 |
Okrajšal si dnî mladosti njegove; pokril si ga sè sramoto.
עד-מה יהוה תסתר לנצח תבער כמו-אש חמתך | 46 |
Doklej, Gospod? bodeš li se skrival vekomaj? gorela bode kakor ogenj jeza tvoja?
זכר-אני מה-חלד על-מה-שוא בראת כל-בני-אדם | 47 |
Spomni se mene, kako sem kratkih dni, kaj bi bil zastonj ustvaril vse otroke človeške?
מי גבר יחיה ולא יראה-מות ימלט נפשו מיד-שאול סלה (Sheol ) | 48 |
Kateri mož bi živel tako, da ne izkusi smrti, reši se sam groba? (Sheol )
איה חסדיך הראשנים אדני נשבעת לדוד באמונתך | 49 |
Kje so milosti one nekdanje, Gospod, katere si bil prisegel Davidu po zvestobi svoji?
זכר אדני חרפת עבדיך שאתי בחיקי כל-רבים עמים | 50 |
Spomni se, Gospod, sramote hlapcev svojih, da nosim v naročji svojem zasramovanje vseh ljudstev največjih,
אשר חרפו אויביך יהוה אשר חרפו עקבות משיחך | 51 |
S katerim so sramotili sovražniki tvoji, Gospod, s katerim so sramotili maziljenca tvojega stopinje.
ברוך יהוה לעולם אמן ואמן | 52 |
Slava Gospodu vekomaj, zgódi se, še enkrat, zgódi se!