< תהילים 89 >
משכיל לאיתן האזרחי ב חסדי יהוה עולם אשירה לדר ודר אודיע אמונתך בפי | 1 |
Etana, Ezraka dēla, pamācība. Es dziedāšu no Tā Kunga žēlastības mūžīgi un darīšu zināmu Viņa patiesību ar savu muti līdz radu radiem.
כי-אמרתי--עולם חסד יבנה שמים תכן אמונתך בהם | 2 |
Jo es saku: “Mūžīga žēlastība uzcelta debesīs; tur Tu piestiprini Savu patiesību.”
כרתי ברית לבחירי נשבעתי לדוד עבדי | 3 |
“Es esmu derību derējis ar Savu izredzēto, Es Dāvidam, Savam kalpam, esmu zvērējis.
עד-עולם אכין זרעך ובניתי לדר-ודור כסאך סלה | 4 |
Es apstiprināšu tavu dzimumu mūžīgi un uztaisīšu tavu goda krēslu līdz bērnu bērniem.” (Sela)
ויודו שמים פלאך יהוה אף-אמונתך בקהל קדשים | 5 |
Par to debesis slavē, ak Kungs, Tavus brīnumus, ir Tavu patiesību tai svētā draudzē.
כי מי בשחק יערך ליהוה ידמה ליהוה בבני אלים | 6 |
Jo kas ir debesīs Tam Kungam līdzīgs? Kas ir kā Tas Kungs starp Dieva bērniem?
אל נערץ בסוד-קדשים רבה ונורא על-כל-סביביו | 7 |
Tas stiprais Dievs ir ļoti bijājams to svēto draudzē un bīstams pār visiem, kas ir ap Viņu.
יהוה אלהי צבאות--מי-כמוך חסין יה ואמונתך סביבותיך | 8 |
Kungs, Dievs Cebaot, kas ir tāds kā Tu, tāds varens, ak Kungs! Un Tava patiesība ir ap Tevi.
אתה מושל בגאות הים בשוא גליו אתה תשבחם | 9 |
Tu valdi pār grezno jūru; kad viņas viļņi ceļas, tad Tu tos klusini.
אתה דכאת כחלל רהב בזרוע עזך פזרת אויביך | 10 |
Tu satrieci Rahabu kā nokautu, Tu izkaisi Savus ienaidniekus ar Savu vareno elkoni.
לך שמים אף-לך ארץ תבל ומלאה אתה יסדתם | 11 |
Tev pieder debesis, arī zeme Tev pieder; zemes virsu un viņas pilnumu Tu esi radījis.
צפון וימין אתה בראתם תבור וחרמון בשמך ירננו | 12 |
Ziemeli un dienasvidu tu esi radījis; Tābors un Hermons gavilē par Tavu vārdu.
לך זרוע עם-גבורה תעז ידך תרום ימינך | 13 |
Tev ir spēcīgs elkonis, stipra ir Tava roka un augsta Tava labā roka.
צדק ומשפט מכון כסאך חסד ואמת יקדמו פניך | 14 |
Taisnība un tiesa ir Tava valdības krēsla pamati, žēlastība un patiesība iet Tavā priekšā.
אשרי העם ידעי תרועה יהוה באור-פניך יהלכון | 15 |
Svētīgi tie ļaudis, kas māk gavilēt; ak Kungs, tie staigā Tava vaiga gaišumā.
בשמך יגילון כל-היום ובצדקתך ירומו | 16 |
Par Tavu vārdu tie priecājās vienmēr un caur Tavu taisnību tie ir paaugstināti.
כי-תפארת עזמו אתה וברצונך תרים (תרום) קרנינו | 17 |
Jo Tu esi viņu stipruma rota, un caur Tavu labprātību Tu mūsu ragu paaugstini.
כי ליהוה מגננו ולקדוש ישראל מלכנו | 18 |
Jo mūsu priekšturamās bruņas ir no Tā Kunga, un no Israēla Svētā ir mūsu ķēniņš.
אז דברת בחזון לחסידיך-- ותאמר שויתי עזר על-גבור הרימותי בחור מעם | 19 |
Citkārt Tu runāji caur parādīšanu Savam svētam un sacīji: Es esmu vienam varenam palīgu sniedzis, Es esmu paaugstinājis vienu izredzētu no tiem ļaudīm.
מצאתי דוד עבדי בשמן קדשי משחתיו | 20 |
Es Dāvidu, Savu kalpu, esmu atradis, ar Savu svēto eļļu Es to esmu svaidījis.
אשר ידי תכון עמו אף-זרועי תאמצנו | 21 |
Mana roka būs līdz ar to vienmēr, un Mans elkonis viņu spēcinās;
לא-ישיא אויב בו ובן-עולה לא יעננו | 22 |
Ienaidnieks viņu nevajās un ļaundaris viņu nespaidīs.
וכתותי מפניו צריו ומשנאיו אגוף | 23 |
Bet Es satriekšu viņa pretiniekus viņa priekšā un sadauzīšu viņa ienaidniekus.
ואמונתי וחסדי עמו ובשמי תרום קרנו | 24 |
Un Mana uzticība un žēlastība būs ar viņu, un viņa rags caur Manu vārdu taps paaugstināts.
ושמתי בים ידו ובנהרות ימינו | 25 |
Un Es viņa roku likšu līdz jūrai, un viņa labo roku līdz tām lielupēm.
הוא יקראני אבי אתה אלי וצור ישועתי | 26 |
Viņš Mani piesauks: Tu esi mans Tēvs, mans Dievs un manas pestīšanas patvērums.
אף-אני בכור אתנהו עליון למלכי-ארץ | 27 |
Un Es viņu iecelšu par to pirmdzimušo, par to visaugsto starp tiem ķēniņiem virs zemes.
לעולם אשמור- (אשמר-) לו חסדי ובריתי נאמנת לו | 28 |
Savu žēlastību Es viņam turēšu mūžīgi, un Mana derība ar viņu paliks pastāvīga.
ושמתי לעד זרעו וכסאו כימי שמים | 29 |
Es viņam došu dzimumu mūžīgi un darīšu viņa goda krēslu kā debesu dienas.
אם-יעזבו בניו תורתי ובמשפטי לא ילכון | 30 |
Bet kad viņa bērni Manu bauslību atstās un Manās tiesās nestaigās;
אם-חקתי יחללו ומצותי לא ישמרו | 31 |
Kad tie Manus likumus sagānīs un Manus baušļus neturēs;
ופקדתי בשבט פשעם ובנגעים עונם | 32 |
Tad Es viņu pārkāpumus piemeklēšu ar rīksti un viņu noziegumus ar sitieniem.
וחסדי לא-אפיר מעמו ולא-אשקר באמונתי | 33 |
Bet Savu žēlastību Es no viņa neatraušu un Savu patiesību Es neaizliegšu.
לא-אחלל בריתי ומוצא שפתי לא אשנה | 34 |
Es Savu derību nesagānīšu un, ko Manas lūpas runājušas, to Es nepārgrozīšu.
אחת נשבעתי בקדשי אם-לדוד אכזב | 35 |
Vienu lietu pie Savas svētības Es esmu zvērējis: tiešām, Es Dāvidam nemelošu.
זרעו לעולם יהיה וכסאו כשמש נגדי | 36 |
Viņa dzimums būs mūžīgi, un viņa goda krēsls manā priekšā kā saule.
כירח יכון עולם ועד בשחק נאמן סלה | 37 |
Viņš būs mūžīgi stiprs kā mēnesis un būs pastāvīgs, kā tas liecinieks padebešos. (Sela)
ואתה זנחת ותמאס התעברת עם-משיחך | 38 |
Bet nu Tu viņu esi atstūmis un atmetis, Tu esi apskaities pret Savu svaidīto.
נארתה ברית עבדך חללת לארץ נזרו | 39 |
Tu Sava kalpa derību esi iznīcinājis, viņa kroni Tu esi nometis zemē.
פרצת כל-גדרתיו שמת מבצריו מחתה | 40 |
Tu esi salauzis visus viņa mūrus, viņa stiprās pilis Tu esi licis drupās.
שסהו כל-עברי דרך היה חרפה לשכניו | 41 |
Visi, kas iet garām, viņu aplaupa; viņš saviem kaimiņiem ir palicis par apsmieklu.
הרימות ימין צריו השמחת כל-אויביו | 42 |
Tu paaugstināji viņa spaidītāju labo roku, Tu iepriecināji visus viņa ienaidniekus.
אף-תשיב צור חרבו ולא הקימתו במלחמה | 43 |
Arī viņa zobena asmeni Tu esi atņēmis un neesi licis viņam pastāvēt karā.
השבת מטהרו וכסאו לארץ מגרתה | 44 |
Tu viņa glītumam licis mitēties un nogāzis zemē viņa goda krēslu.
הקצרת ימי עלומיו העטית עליו בושה סלה | 45 |
Tu esi paīsinājis viņa jaunības dienas, Tu viņu apsedzis ar kaunu. (Sela)
עד-מה יהוה תסתר לנצח תבער כמו-אש חמתך | 46 |
Cik ilgi, ak Kungs, Tu gribi pilnīgi apslēpties, un cik ilgi Tava bardzība degs kā uguns?
זכר-אני מה-חלד על-מה-שוא בראת כל-בני-אדם | 47 |
Piemini, kāds ir mans mūžs, cik nīcīgus Tu visus cilvēku bērnus esi radījis?
מי גבר יחיה ולא יראה-מות ימלט נפשו מיד-שאול סלה (Sheol ) | 48 |
Kurš cilvēks dzīvo, kas nāvi neredzēs? Kas savu dvēseli izglābs no kapa varas? (Sela) (Sheol )
איה חסדיך הראשנים אדני נשבעת לדוד באמונתך | 49 |
Kungs, kur ir Tava senējā žēlastība, ko Tu Savā uzticībā Dāvidam esi zvērējis?
זכר אדני חרפת עבדיך שאתי בחיקי כל-רבים עמים | 50 |
Piemini, ak Kungs, Savu kalpu kaunu, ko es savā sirdī nesu, no visām pasaules tautām,
אשר חרפו אויביך יהוה אשר חרפו עקבות משיחך | 51 |
Ka Tavi ienaidnieki nievā, ak Kungs, ka tie nievā Tava svaidītā pēdas.
ברוך יהוה לעולם אמן ואמן | 52 |
Slavēts lai ir Tas Kungs mūžīgi! Āmen, Āmen.