< תהילים 78 >
משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי-פי | 1 |
Асаф язған «Масқил»: — И Мениң хәлқим, тәлимимни аңлаңлар, Ағзимдики сөзләргә қулақ селиңлар.
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני-קדם | 2 |
Мән ағзимни бир тәмсил билән ачимән, Қедимки тепишмақларни елан қилимән.
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו-לנו | 3 |
Биз буларни аңлиған, билгән, Ата-бовилиримиз уларни бизгә ейтип бәргән.
לא נכחד מבניהם-- לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאתיו אשר עשה | 4 |
Биз буларни уларниң әвлатлиридин йошурмаймиз, Келидиған дәвиргә Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини, Униң күч-қудритини, Униң қилған карамәт ишлирини баян қилимиз.
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את-אבותינו-- להודיעם לבניהם | 5 |
Чүнки У Яқупта бир агаһ-гувани бекиткән, Исраилда бир қанунни орнатқан; У ата-бовилиримизға буларни өз пәрзәнтлиригә үгитишни буйруған;
למען ידעו דור אחרון--בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם | 6 |
Шундақ қилип келәр дәвир, Йәни туғулидиған балиларму буларни билсун, Уларму орнидин туруп өз балилириға буларни үгәтсун;
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי-אל ומצותיו ינצרו | 7 |
Пәрзәнтлири үмүтини Худаға бағлисун, Тәңриниң қилғанлирини унтумисун, Бәлки Униң әмирлиригә кирсун;
ולא יהיו כאבותם-- דור סורר ומרה דור לא-הכין לבו ולא-נאמנה את-אל רוחו | 8 |
Улар ата-бовилириға охшимисун дәп, Йәни җаһил һәм асий бир дәвир, Өз қәлбини дурус қилмиған, Роһи Тәңригә вапалиқта турмиған бир дәвиргә охшимисун дәп, У шундақ [буйруғандур].
בני-אפרים נושקי רומי-קשת הפכו ביום קרב | 9 |
Мана Әфраимниң әвлатлири, Қуралланған оқячилар болсиму, Җәң күнидә сәптин янди.
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת | 10 |
Улар Худаниң әһдисини тутмиди, Бәлки Униң Тәврат-қанунида меңишни рәт қилди.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם | 11 |
Улар Униң қилғанлирини, Өзлиригә көрсәткән карамәтлирини унтуди.
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה-צען | 12 |
У Мисирниң зиминида, Зоанниң даласида, Уларниң ата-бовилириниң көз алдида мөҗизиләрни көрсәткән еди;
בקע ים ויעבירם ויצב-מים כמו-נד | 13 |
У деңизни бөлүветип, Уларни оттурисидин өткүзгән; Суларни дога-дога қилип тиклиди.
וינחם בענן יומם וכל-הלילה באור אש | 14 |
У күндүздә булут билән, Кечидә от нури билән уларни йетәклиди.
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה | 15 |
Чөл-баяванда ташларни йеривәтти, Чоңқур сурлардин урғуп чиққандәк ичимликни мол қилди;
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים | 16 |
У хада таштин өстәң-еқинларни һасил қилди, Суни дәриялардәк аққузди.
ויוסיפו עוד לחטא-לו-- למרות עליון בציה | 17 |
Бирақ улар йәнә Униң алдида гуна қиливәрди, Чөлдә Һәммидин Алий Болғучиға асийлиқ қилди.
וינסו-אל בלבבם-- לשאל-אכל לנפשם | 18 |
Улар көңлидә Тәңрини синиди, Нәпсини қандурушқа йемәкликни тәләп қилди.
וידברו באלהים אמרו היוכל אל--לערך שלחן במדבר | 19 |
Улар Худани һақарәтләп: — «Тәңри чөл-дәшттә дәстихан салаламду?
הן הכה-צור ויזובו מים-- ונחלים ישטפו הגם-לחם יוכל תת אם-יכין שאר לעמו | 20 |
Мана У қорам ташни урувиди, Сулар урғуп, Еқинлар булақтәк тешип чиқти; Әнди У бизгә нанму берәләмду? Өз хәлқини гөш билән тәминләләмду?» — дейишти.
לכן שמע יהוה-- ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם-אף עלה בישראל | 21 |
Шуниң билән Пәрвәрдигар аңлап, ғәзәпләнди; Яқупқа от туташти, Исраилға аччиғи көтирилди;
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו | 22 |
Чүнки улар Худаға ишәнмиди, Униң ниҗатлиғиға улар таянмиди,
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח | 23 |
У әрштин булутларни буйруп, Асман дәрвазилирини ачқан еди;
וימטר עליהם מן לאכל ודגן-שמים נתן למו | 24 |
У улар үстигә «манна»ни яғдуруп, Уларға әрштики ашлиқни бәргән еди;
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע | 25 |
Шуниң билән инсанлар күч егилириниң ненини йегән еди; У уларға қанғичә озуқни әвәткән еди.
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן | 26 |
Әнди У асманда шәриқ шамили чиқирип, Күчи билән җәнуп шамилиниму елип кәлди;
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף | 27 |
У гөшни чаң-тозандәк улар үстигә чүшүрди, Деңизлар саһилидики қумлардәк учар-қанатларни яғдурди.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו | 28 |
У буларни уларниң баргаһиниң оттурисиға, Чедирлириниң әтрапиға чүшүрди.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם | 29 |
Улар болушичә йәп тоюшти, Чүнки уларниң нәпси тартқинини [Худа] уларға кәлтүргән еди.
לא-זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם | 30 |
Лекин улар нәпси тартқинидин техи зерикмәйла, Гөшни еғизлирида техи чайнаватқинидила,
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע | 31 |
Худаниң ғәзиви уларға қарита қозғалди; У улардин әң қамәтликлирини қиривәтти, Исраилниң сәрхил яшлирини йәргә урувәтти.
בכל-זאת חטאו-עוד ולא-האמינו בנפלאותיו | 32 |
Мана, шундақ болсиму, Улар йәнила давамлиқ гуна қиливәрди, Униң мөҗизилиригә техичила ишәнмиди;
ויכל-בהבל ימיהם ושנותם בבהלה | 33 |
Шуңа У уларниң күнлирини беһудиликтә, Жиллирини дәккә-дүккилик ичидә түгәткүзди.
אם-הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו-אל | 34 |
У уларни өлтүргили турғанда, Андин улар Уни издиди; Улар йолидин йенип, интилип Тәңрини издиди;
ויזכרו כי-אלהים צורם ואל עליון גאלם | 35 |
Улар Худаниң уларниң уюлтеши екәнлигини, Һәммидин Алий Болғучи Тәңриниң уларниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси екәнлигини есигә кәлтүрди.
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו-לו | 36 |
Бирақ улар ағзи билән Униңға хушамәт қилди, Тили билән Униңға ялған сөз қилди;
ולבם לא-נכון עמו ולא נאמנו בבריתו | 37 |
Чүнки уларниң көңли Униңға садиқ болмиди, Улар Униң әһдисини чиң тутмиди.
והוא רחום יכפר עון-- ולא-ישחית והרבה להשיב אפו ולא-יעיר כל-חמתו | 38 |
Бирақ У йәнила рәһимдил еди; Қәбиһлигини кәчүрүп, уларни йоқатмиди; У қайта-қайта Өз ғәзивидин янди, У қәһрини қозғиғини билән һәммини төкмиди.
ויזכר כי-בשר המה רוח הולך ולא ישוב | 39 |
У уларниң пәқәт әт егилири, Кәтсә қайтип кәлмәс бир нәпәс екәнлигини яд әтти.
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון | 40 |
Улар чөл-дәшттә шунчә көп қетим Униң аччиғини кәлтүрди. Шунчә көп қетим баяванда көңлигә азар бәрди!
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו | 41 |
Бәрһәқ, улар қайтидин йолдин чәтнәп Тәңрини синиди, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң жүригини зедә қилди.
לא-זכרו את-ידו יום אשר-פדם מני-צר | 42 |
Улар Униң қолини [әслимиди]; Уларни зомигәрниң чаңгилидин һөрлүккә қутқузған күнини, Қандақ қилип Мисирда карамәтләрни яритип, Зоан даласида мөҗизиләрни көрсәткинини есидин чиқарди.
אשר-שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה-צען | 43 |
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל-ישתיון | 44 |
У [Мисирлиқларниң] дәриялирини, еқинлирини қанға айландуруп, Уларни ичәлмәс қилип қойди;
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם | 45 |
Уларниң арисиға нәштәрлик чивинларни топ-топи билән әвәтти, Һалак қилар пақиларни маңдурди;
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה | 46 |
Уларниң зираәтлирини кепинәк қурутлириға тутуп берип, Мәһсулатлирини чекәткиләргә бәрди;
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל | 47 |
Үзүм таллирини мөлдүр билән урдуруп, Әнҗирлирини қирав билән үшшүтивәтти.
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים | 48 |
У калилирини мөлдүргә соқтуруп, Маллирини чақмақ отлирида [көйдүривәтти].
ישלח-בם חרון אפו--עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים | 49 |
У уларға ғәзивиниң дәһшәтлигини — Қәһрини, аччиғини һәм еғир күлпәтләрни, Балаю-апәт елип келидиған бир түркүм пәриштиләрниму чүшүрди.
יפלס נתיב לאפו לא-חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר | 50 |
У Өз ғәзиви үчүн бир йолни түзләп қойди; Уларниң җенини өлүмдин айимай, Бәлки һаятини вабаға тапшурди;
ויך כל-בכור במצרים ראשית אונים באהלי-חם | 51 |
У Мисирда барлиқ тунҗа туғулған балиларни, Һамниң чедирлирида уларниң ғурури болған тунҗа оғул балилирини қиривәтти.
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר | 52 |
У падичидәк Өз хәлқини Мисирдин сәпәргә атландуруп, Чөл-баявандин уларни қой падисидәк башлап маңди;
וינחם לבטח ולא פחדו ואת-אויביהם כסה הים | 53 |
Уларни аман-есән йетәклигәчкә, Улар қорқунучтин халий болуп маңди; Дүшмәнлирини болса, деңиз жутуп кәтти.
ויביאם אל-גבול קדשו הר-זה קנתה ימינו | 54 |
У уларни Өз муқәддәс зимининиң чегарасиға, Оң қоли егиливалған бу тағлиққа елип кәлди.
ויגרש מפניהם גוים-- ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל | 55 |
У әлләрни уларниң алдидин қоғливетип, Зимин үстигә тана тартқузуп өлчәп, уларға тәқсим қилди; Исраил қәбилилирини уларниң чедирлириға олтирақлаштурди.
וינסו וימרו את-אלהים עליון ועדותיו לא שמרו | 56 |
Бирақ улар Худани, Һәммидин Алий Болғучини синап аччиқландурди, Униң тапшурған гува-агаһлирини тутмиди;
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה | 57 |
Бәлки ата-бовлиридәк йолдин тейип асийлиқ қилди, Хаин оқядәк қейип кәтти.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו | 58 |
Улар егизликтә қурған ибадәтгаһлар билән Униң ғәзивини қозғиди, Ойма бутлири билән Униң жүригини өртиди.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל | 59 |
Худа уларни аңлап ғәзәпләнди, Исраилдин интайин йиргәнди.
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם | 60 |
У Шилоһдики маканини, Йәни У инсан арисида турған чедирни ташлап кәтти,
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד-צר | 61 |
Өзиниң қудрәт бәлгүсини булап кетишкә, Шан-шәривини ишғалийәтчиләрниң қолиға бәрди;
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר | 62 |
Өз хәлқини қиличқа тапшурди, Өзиниң мираси болғанлардин интайин ғәзәпләнди.
בחוריו אכלה-אש ובתולתיו לא הוללו | 63 |
От уларниң жигитлирини ялмиди, Қизлири той нахшилирида махталмайтти.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה | 64 |
Уларниң каһинлири қилич астида жиқилди, Лекин тул хотунлири һаза тутмиди.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין | 65 |
Андин Рәб бириси уйқидин ойғандәк ойғанди, Шараптин җасарәтләнгән палвандәк товлиди.
ויך-צריו אחור חרפת עולם נתן למו | 66 |
У рәқиплирини уруп чекиндүрүп, Уларни түгимәс рәсваға қалдурди.
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר | 67 |
Йүсүпниң чедирини шаллап, рәт қилди; Әфраим қәбилисини таллимиди;
ויבחר את-שבט יהודה את-הר ציון אשר אהב | 68 |
Бәлки Йәһуда қәбилисини, Яхши көргән Зион теғини таллиди.
ויבן כמו-רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם | 69 |
[Шу йәрдә] муқәддәс җайини тағ чоққилиридәк, Йәр-зиминни әбәдий орнатқандәк мәзмут бена қилди;
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן | 70 |
У Өз қули Давутни таллап, Уни қой қотанлиридин чақиривалди;
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו | 71 |
Қозилирини емитидиған сағлиқларни әгишип беқиштин айрип, Уни Өз хәлқи Яқупни, мираси болған Исраилни беқишқа чиқарди.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם | 72 |
Давут уларни қәлбидики дуруслуғи билән бақти, Қолиниң әпчиллиги билән уларни йетәклиди.