תהילים 78
| משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי-פי | 1 |
Þjóð mín, hlustaðu á kenningu mína. Gefðu gaum að því sem ég hef að segja.
| אפתחה במשל פי אביעה חידות מני-קדם | 2 |
Nú ætla ég að rifja upp fyrir þér liðna atburði,
| אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו-לנו | 3 |
frásagnir sem varðveist hafa frá kynslóð til kynslóðar.
| לא נכחד מבניהם-- לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאתיו אשר עשה | 4 |
Ég birti ykkur sannleikann, svo að þið getið sagt börnum ykkar frá dásemdarverkum Drottins, öllum þeim undrum sem hann vann.
| ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את-אבותינו-- להודיעם לבניהם | 5 |
Lögmál sitt gaf hann Ísrael og bauð forfeðrunum að kenna það börnum sínum
| למען ידעו דור אחרון--בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם | 6 |
sem síðan skyldu kenna það sínum afkomendum. Þannig skyldi lögmál hans berast frá einni kynslóðinni til annarrar.
| וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי-אל ומצותיו ינצרו | 7 |
Því hefur sérhver kynslóð getað haldið lög Guðs, treyst honum og heyrt um hans dásemdarverk.
| ולא יהיו כאבותם-- דור סורר ומרה דור לא-הכין לבו ולא-נאמנה את-אל רוחו | 8 |
Ný kynslóð skyldi ekki þurfa að fara að fordæmi feðra sinna sem voru þrjóskir, óhlýðnir og ótrúir og forhertu sig gegn Guði.
| בני-אפרים נושקי רומי-קשת הפכו ביום קרב | 9 |
Þótt íbúar Efraím væru alvopnaðir, þá flúðu þeir þegar að orustunni kom.
| לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת | 10 |
Þannig rufu þeir sáttmálann við Guð og fóru sína eigin leið.
| וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם | 11 |
Þeir gleymdu máttarverkum Drottins,
| נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה-צען | 12 |
sem hann hafði fyrir þá gert og forfeður þeirra í Egyptalandi,
| בקע ים ויעבירם ויצב-מים כמו-נד | 13 |
þegar hann klauf hafið og leiddi þá yfir þurrum fótum. Vatnið stóð eins og veggur til beggja handa!
| וינחם בענן יומם וכל-הלילה באור אש | 14 |
Að degi til leiddi hann þá með skýi, en eldstólpa um nætur.
| יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה | 15 |
Hann rauf gat á klettinn í eyðimörkinni. Vatnið streymdi fram og þeir svöluðu þorsta sínum.
| ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים | 16 |
Já, það flæddi frá klettinum, líkast rennandi á!
| ויוסיפו עוד לחטא-לו-- למרות עליון בציה | 17 |
Samt héldu þeir fast við þrjósku sína og syndguðu gegn hinum hæsta Guði.
| וינסו-אל בלבבם-- לשאל-אכל לנפשם | 18 |
Þeir kvörtuðu og kveinuðu og heimtuðu annað að borða en það sem Guð gaf þeim.
| וידברו באלהים אמרו היוכל אל--לערך שלחן במדבר | 19 |
Þeir ásökuðu jafnvel sjálfan Guð og sögðu:
| הן הכה-צור ויזובו מים-- ונחלים ישטפו הגם-לחם יוכל תת אם-יכין שאר לעמו | 20 |
„Hann gaf okkur vatn, en hvers vegna fáum við ekki brauð eða kjöt?!“
| לכן שמע יהוה-- ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם-אף עלה בישראל | 21 |
Drottinn hlustaði og honum rann í skap, reiði hans upptendraðist gegn Ísrael.
| כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו | 22 |
Enda treystu þeir honum ekki, né trúðu forsjá hans.
| ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח | 23 |
Jafnvel þótt hann lyki upp himninum – eins og glugga! –
| וימטר עליהם מן לאכל ודגן-שמים נתן למו | 24 |
og léti manna rigna niður.
| לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע | 25 |
Já, þeir átu englabrauð! – og urðu mettir.
| יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן | 26 |
Þá lét hann austanvind blása og stýrði vestanvindinum með krafti sínum.
| וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף | 27 |
Og viti menn, fuglum rigndi af himni, – þeir voru eins og sandur á sjávarströnd!
| ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו | 28 |
Af hans völdum féllu þeir til jarðar um allar tjaldbúðirnar.
| ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם | 29 |
Og fólkið át nægju sína. Hann mettaði hungur þeirra.
| לא-זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם | 30 |
En varla höfðu þeir lokið matnum – fæðan var enn í munni þeirra,
| ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע | 31 |
þá reiddist Drottinn þeim og lagði að velli æskumenn Ísraels.
| בכל-זאת חטאו-עוד ולא-האמינו בנפלאותיו | 32 |
En þeir sáu sig ekki um hönd, en héldu áfram að syndga og vildu ekki trúa kraftaverkum Drottins.
| ויכל-בהבל ימיהם ושנותם בבהלה | 33 |
Þess vegna stytti hann ævi þeirra og sendi þeim miklar hörmungar.
| אם-הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו-אל | 34 |
En þegar neyðin var stærst, tóku þeir að leita Guðs. Þeir iðruðust og snéru sér til hans.
| ויזכרו כי-אלהים צורם ואל עליון גאלם | 35 |
Þeir viðurkenndu að Guð er eini grundvöllur lífsins – að hinn hæsti Guð væri frelsari þeirra.
| ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו-לו | 36 |
En því miður fylgdu þeir honum aðeins í orði kveðnu, en ekki af heilum hug,
| ולבם לא-נכון עמו ולא נאמנו בבריתו | 37 |
hjarta þeirra var langt frá honum. Þeir stóðu ekki við orð sín.
| והוא רחום יכפר עון-- ולא-ישחית והרבה להשיב אפו ולא-יעיר כל-חמתו | 38 |
Samt var hann þeim miskunnsamur, fyrirgaf syndir þeirra og tortímdi þeim ekki. Margoft hélt hann aftur af reiði sinni.
| ויזכר כי-בשר המה רוח הולך ולא ישוב | 39 |
Hann minntist þess að þeir voru dauðlegir menn, eins og andblær sem kemur og fer.
| כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון | 40 |
Já, oft risu þeir gegn Guði í eyðimörkinni og ollu honum vonbrigðum.
| וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו | 41 |
Aftur og aftur sneru þeir við honum baki og freistuðu hans.
| לא-זכרו את-ידו יום אשר-פדם מני-צר | 42 |
Þeir gleymdu krafti hans og kærleika og hvernig hann hafði frelsað þá frá óvinum þeirra.
| אשר-שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה-צען | 43 |
Þeir gleymdu plágunum sem hann sendi Egyptum í Sóan
| ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל-ישתיון | 44 |
þegar hann breytti fljótum þeirra í blóð, svo að enginn gat drukkið.
| ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם | 45 |
Eða þegar hann fyllti landið af flugum og froskum!
| ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה | 46 |
Lirfurnar spilltu uppskerunni og engispretturnar átu allt, hvort tveggja var frá honum komið.
| יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל | 47 |
Hann eyddi vínviði þeirra með hagléli og mórberjatrjánum með frosti.
| ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים | 48 |
Búpeningurinn hrundi niður í haganum, haglið rotaði hann og sauðirnir drápust í eldingum.
| ישלח-בם חרון אפו--עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים | 49 |
Hann úthellti reiði sinni yfir þá, sendi þeim ógn og skelfingu. Hann leysti út sendiboða ógæfunnar – engla sem létu þá kenna á því!
| יפלס נתיב לאפו לא-חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר | 50 |
Hann gaf reiðinni lausan tauminn. Og ekki hlífði hann Egyptunum. Þeir fengu vænan skerf af plágum og sjúkdómum.
| ויך כל-בכור במצרים ראשית אונים באהלי-חם | 51 |
Þá deyddi hann frumburði Egypta, efnilegan ungviðinn, sem vonirnar voru bundnar við.
| ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר | 52 |
Sinn eigin lýð leiddi hann styrkri hendi gegnum eyðimörkina.
| וינחם לבטח ולא פחדו ואת-אויביהם כסה הים | 53 |
Hann var skjól þeirra og vörn. Þeir þurftu ekkert að óttast, en hafið gleypti óvini þeirra.
| ויביאם אל-גבול קדשו הר-זה קנתה ימינו | 54 |
Hann greiddi för þeirra til fyrirheitna landsins, til hæðanna sem hann hafði skapað.
| ויגרש מפניהם גוים-- ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל | 55 |
Íbúum landsins stökkti hann á flótta en gaf þar ættkvíslum Ísraels erfðahlut og skjól.
| וינסו וימרו את-אלהים עליון ועדותיו לא שמרו | 56 |
En þótt þeir nytu gæsku Guðs, risu þeir gegn hinum hæsta og fyrirlitu boðorð hans.
| ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה | 57 |
Þeir sneru af leið og rufu trúnað rétt eins og feður þeirra. Eins og bogin ör misstu þeir marksins sem Guð hafði sett þeim.
| ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו | 58 |
Þeir tóku aðra guði, reistu þeim ölturu og egndu Drottin á móti sér.
| שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל | 59 |
Guð sá verk þeirra og reiddist – fékk viðbjóð á Ísrael.
| ויטש משכן שלו אהל שכן באדם | 60 |
Hann yfirgaf helgidóm sinn í Síló, bústað sinn meðal manna.
| ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד-צר | 61 |
Örk sína lét hann falla í hendur óvinanna og vegsemd hans var óvirt af heiðingjum.
| ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר | 62 |
Hann reiddist lýð sínum og lét hann falla fyrir sverði óvinanna.
| בחוריו אכלה-אש ובתולתיו לא הוללו | 63 |
Æskumenn Ísraels fórust í eldi og ungu stúlkurnar upplifðu ekki sinn brúðkaupsdag.
| כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה | 64 |
Prestunum var slátrað og ekkjur þeirra dóu áður en þær gátu harmað þá.
| ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין | 65 |
Þá var sem Drottinn vaknaði af svefni, eins og hetja sem rís upp úr vímu,
| ויך-צריו אחור חרפת עולם נתן למו | 66 |
og hann gaf þeim vænt spark í bakhlutann og sendi þá burt með skömm, sömu leið og þeir komu.
| וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר | 67 |
Hann hafnaði fjölskyldu Jósefs, ætt Efraíms,
| ויבחר את-שבט יהודה את-הר ציון אשר אהב | 68 |
en kaus Júdaættkvísl og Síonfjall, sem hann elskar.
| ויבן כמו-רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם | 69 |
Þar reisti hann musteri sitt – voldugt og traust rétt eins og himin og jörð.
| ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן | 70 |
Hann kaus Davíð sem þjón sinn, tók hann frá sauðunum,
| מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו | 71 |
úr smalamennskunni, til að verða leiðtogi og hirðir þjóðar sinnar.
| וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם | 72 |
Og hann gætti hennar af öryggi og með hreinu hjarta.
