תהילים 78
| משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי-פי | 1 |
Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.
| אפתחה במשל פי אביעה חידות מני-קדם | 2 |
Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;
| אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו-לנו | 3 |
Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.
| לא נכחד מבניהם-- לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאתיו אשר עשה | 4 |
Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.
| ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את-אבותינו-- להודיעם לבניהם | 5 |
Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israel; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;
| למען ידעו דור אחרון--בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם | 6 |
Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;
| וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי-אל ומצותיו ינצרו | 7 |
En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;
| ולא יהיו כאבותם-- דור סורר ומרה דור לא-הכין לבו ולא-נאמנה את-אל רוחו | 8 |
En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.
| בני-אפרים נושקי רומי-קשת הפכו ביום קרב | 9 |
(De kinderen van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)
| לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת | 10 |
Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.
| וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם | 11 |
En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.
| נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה-צען | 12 |
Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.
| בקע ים ויעבירם ויצב-מים כמו-נד | 13 |
Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.
| וינחם בענן יומם וכל-הלילה באור אש | 14 |
En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.
| יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה | 15 |
Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.
| ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים | 16 |
Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.
| ויוסיפו עוד לחטא-לו-- למרות עליון בציה | 17 |
Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.
| וינסו-אל בלבבם-- לשאל-אכל לנפשם | 18 |
En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.
| וידברו באלהים אמרו היוכל אל--לערך שלחן במדבר | 19 |
En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?
| הן הכה-צור ויזובו מים-- ונחלים ישטפו הגם-לחם יוכל תת אם-יכין שאר לעמו | 20 |
Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?
| לכן שמע יהוה-- ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם-אף עלה בישראל | 21 |
Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israel;
| כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו | 22 |
Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.
| ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח | 23 |
Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;
| וימטר עליהם מן לאכל ודגן-שמים נתן למו | 24 |
En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.
| לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע | 25 |
Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.
| יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן | 26 |
Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;
| וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף | 27 |
En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeen;
| ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו | 28 |
En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.
| ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם | 29 |
Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.
| לא-זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם | 30 |
Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,
| ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע | 31 |
Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israel nedervelde.
| בכל-זאת חטאו-עוד ולא-האמינו בנפלאותיו | 32 |
Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.
| ויכל-בהבל ימיהם ושנותם בבהלה | 33 |
Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.
| אם-הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו-אל | 34 |
Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;
| ויזכרו כי-אלהים צורם ואל עליון גאלם | 35 |
En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.
| ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו-לו | 36 |
En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.
| ולבם לא-נכון עמו ולא נאמנו בבריתו | 37 |
Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.
| והוא רחום יכפר עון-- ולא-ישחית והרבה להשיב אפו ולא-יעיר כל-חמתו | 38 |
Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.
| ויזכר כי-בשר המה רוח הולך ולא ישוב | 39 |
En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.
| כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון | 40 |
Hocc e dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!
| וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו | 41 |
Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israels een perk.
| לא-זכרו את-ידו יום אשר-פדם מני-צר | 42 |
Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;
| אשר-שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה-צען | 43 |
Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;
| ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל-ישתיון | 44 |
En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.
| ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם | 45 |
Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.
| ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה | 46 |
En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.
| יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל | 47 |
Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.
| ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים | 48 |
Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.
| ישלח-בם חרון אפו--עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים | 49 |
Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.
| יפלס נתיב לאפו לא-חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר | 50 |
Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.
| ויך כל-בכור במצרים ראשית אונים באהלי-חם | 51 |
En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.
| ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר | 52 |
En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.
| וינחם לבטח ולא פחדו ואת-אויביהם כסה הים | 53 |
Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.
| ויביאם אל-גבול קדשו הר-זה קנתה ימינו | 54 |
En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.
| ויגרש מפניהם גוים-- ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל | 55 |
En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israels in hun tenten wonen.
| וינסו וימרו את-אלהים עליון ועדותיו לא שמרו | 56 |
Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.
| ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה | 57 |
En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.
| ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו | 58 |
En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.
| שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל | 59 |
God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel zeer.
| ויטש משכן שלו אהל שכן באדם | 60 |
Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.
| ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד-צר | 61 |
En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.
| ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר | 62 |
En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.
| בחוריו אכלה-אש ובתולתיו לא הוללו | 63 |
Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.
| כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה | 64 |
Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.
| ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין | 65 |
Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.
| ויך-צריו אחור חרפת עולם נתן למו | 66 |
En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.
| וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר | 67 |
Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.
| ויבחר את-שבט יהודה את-הר ציון אשר אהב | 68 |
Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.
| ויבן כמו-רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם | 69 |
En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.
| ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן | 70 |
En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;
| מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו | 71 |
Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israel, Zijn erfenis.
| וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם | 72 |
Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.
