< תהילים 77 >
למנצח על-ידיתון (ידותון) לאסף מזמור ב קולי אל-אלהים ואצעקה קולי אל-אלהים והאזין אלי | 1 |
Нәғмичиләрниң беши Йәдутунға тапшурулған, Асаф язған күй: — Авазим Худаға көтирилди, мән пәряд қилимән; Авазим Худаға көтирилди, У маңа қулақ салиду.
ביום צרתי אדני דרשתי ידי לילה נגרה--ולא תפוג מאנה הנחם נפשי | 2 |
Бешимға күн чүшкәндә, мән Рәбни издидим; Кечичә қолумни [дуаға] көтирип, бош қоймидим; Җеним тәсәллини халимай рәт қилди.
אזכרה אלהים ואהמיה אשיחה ותתעטף רוחי סלה | 3 |
Мән Худани әсләп сеғиндим, аһ-зар қилдим; Сеғинип ойлинип, роһум паракәндә болди. (Селаһ)
אחזת שמרות עיני נפעמתי ולא אדבר | 4 |
Сән мениң көзүмни жумдурмидиң; Чоңқур ғәшлик илкидә болғанлиғимдин сөзләлмәйттим.
חשבתי ימים מקדם-- שנות עולמים | 5 |
Мән: «Кона замандики күнләрни, Қедимки жилларни хиял қилимән;
אזכרה נגינתי בלילה עם-לבבי אשיחה ויחפש רוחי | 6 |
Кечиләрдә ейтқан нахшамни әсләймән; Көңлүмдә чоңқур хиял сүримән» — [дедим]; Роһум интилип издимәктә еди;
הלעולמים יזנח אדני ולא-יסיף לרצות עוד | 7 |
— «Рәб мәңгүгә ташливетәмду? У қайтидин илтипат көрсәтмәмду?
האפס לנצח חסדו גמר אמר לדר ודר | 8 |
Униң өзгәрмәс муһәббити әнди мәңгүгә түгәп кәттиму? Униң вәдиси әвлаттин-әвлатқичә инавәтсиз боламду?
השכח חנות אל אם-קפץ באף רחמיו סלה | 9 |
Тәңри меһри-шәпқитини көрситишни үнтудиму? У ғәзәплинип Өз рәһимдиллиғини тохтитивәттиму?». (Селаһ)
ואמר חלותי היא-- שנות ימין עליון | 10 |
Андин мән мундақ дедим: — «Бундақ десәм болмайду, бу [етиқатимниң] аҗизлиғи әмәсму! Һәммидин Алий Болғучиниң оң қолиниң жиллирини, Йәни Яһниң қилғанлирини — яд етимән; Қедимдин буянқи карамәтлириңни әсләймән.
אזכיר (אזכור) מעללי-יה כי-אזכרה מקדם פלאך | 11 |
והגיתי בכל-פעלך ובעלילותיך אשיחה | 12 |
Сениң барлиқ ишлигәнлириң үстидә сеғинип ойлинимән; Сениң қилғанлириң үстидә истиқамәт қилимән;
אלהים בקדש דרכך מי-אל גדול כאלהים | 13 |
И Худа, йолуң болса пак-муқәддәсликтидур; Худадәк улуқ бир илаһ бармидур?
אתה האל עשה פלא הודעת בעמים עזך | 14 |
Мөҗизиләр Яратқучи Илаһдурсән; Әл-милләтләр ара Сән күчүңни намайән қилдиң.
גאלת בזרוע עמך בני-יעקב ויוסף סלה | 15 |
Өз билигиң билән Өз хәлқиңни, Йәни Яқуп вә Йүсүпниң пәрзәнтлирини һөрлүккә чиқарғансән; (Селаһ)
ראוך מים אלהים--ראוך מים יחילו אף ירגזו תהמות | 16 |
Сулар Сени көрди, и Худа, сулар Сени көрди; Титрәк уларни басти, Деңиз тәглири патипарақ болди.
זרמו מים עבות--קול נתנו שחקים אף-חצציך יתהלכו | 17 |
Қара булутлар суларни төкүвәтти; Асманлар зор садасини аңлатти; Бәрһәқ, Сениң оқлириң тәрәп-тәрәпкә етилди.
קול רעמך בגלגל--האירו ברקים תבל רגזה ותרעש הארץ | 18 |
Гүлдүрмамаңниң авази қара қуюнда еди, Чақмақлар җаһанни йорутти; Йәр йүзи алақзадә болуп тәврәнди.
בים דרכך--ושביליך (ושבילך) במים רבים ועקבותיך לא נדעו | 19 |
Сениң йолуң океан-деңизларда, Қәдәмлириң чоңқур сулардидур, Аяқ излириңни тапқили болмайду.
נחית כצאן עמך-- ביד-משה ואהרן | 20 |
Сән қой падисини баққандәк, Муса вә Һарунниң қоли билән Өз хәлқиңни йетәклидиң».