תהילים 77

1 למנצח על-ידיתון (ידותון) לאסף מזמור ב קולי אל-אלהים ואצעקה קולי אל-אלהים והאזין אלי

Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

2 ביום צרתי אדני דרשתי ידי לילה נגרה--ולא תפוג מאנה הנחם נפשי

W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

3 אזכרה אלהים ואהמיה אשיחה ותתעטף רוחי סלה

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

4 אחזת שמרות עיני נפעמתי ולא אדבר

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

5 חשבתי ימים מקדם-- שנות עולמים

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

6 אזכרה נגינתי בלילה עם-לבבי אשיחה ויחפש רוחי

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

7 הלעולמים יזנח אדני ולא-יסיף לרצות עוד

Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

8 האפס לנצח חסדו גמר אמר לדר ודר

Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

9 השכח חנות אל אם-קפץ באף רחמיו סלה

Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

10 ואמר חלותי היא-- שנות ימין עליון

I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

11 אזכיר (אזכור) מעללי-יה כי-אזכרה מקדם פלאך

Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

12 והגיתי בכל-פעלך ובעלילותיך אשיחה

I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

13 אלהים בקדש דרכך מי-אל גדול כאלהים

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

14 אתה האל עשה פלא הודעת בעמים עזך

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

15 גאלת בזרוע עמך בני-יעקב ויוסף סלה

Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

16 ראוך מים אלהים--ראוך מים יחילו אף ירגזו תהמות

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

17 זרמו מים עבות--קול נתנו שחקים אף-חצציך יתהלכו

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

18 קול רעמך בגלגל--האירו ברקים תבל רגזה ותרעש הארץ

Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

19 בים דרכך--ושביליך (ושבילך) במים רבים ועקבותיך לא נדעו

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

20 נחית כצאן עמך-- ביד-משה ואהרן

Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.