למנצח על-ידיתון (ידותון) לאסף מזמור ב קולי אל-אלהים ואצעקה קולי אל-אלהים והאזין אלי | 1 |
برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت. | ۱ |
ביום צרתי אדני דרשתי ידי לילה נגרה--ולא תפוג מאנה הנחם נפשי | 2 |
در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت. | ۲ |
אזכרה אלהים ואהמיה אשיחה ותתעטף רוחי סלה | 3 |
خدا را یاد میکنم و پریشان میشوم. تفکر مینمایم و روح من متحیر میگردد، سلاه. | ۳ |
אחזת שמרות עיני נפעמתי ולא אדבר | 4 |
چشمانم را بیدار میداشتی. بیتاب میشدم وسخن نمی توانستم گفت. | ۴ |
חשבתי ימים מקדם-- שנות עולמים | 5 |
درباره ایام قدیم تفکرکردهام. درباره سالهای زمانهای سلف. | ۵ |
אזכרה נגינתי בלילה עם-לבבי אשיחה ויחפש רוחי | 6 |
سرودشبانه خود را بخاطر میآورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است. | ۶ |
הלעולמים יזנח אדני ולא-יסיף לרצות עוד | 7 |
مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد. | ۷ |
האפס לנצח חסדו גמר אמר לדר ודר | 8 |
آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟ | ۸ |
השכח חנות אל אם-קפץ באף רחמיו סלה | 9 |
آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه. | ۹ |
ואמר חלותי היא-- שנות ימין עליון | 10 |
پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی! | ۱۰ |
אזכיר (אזכור) מעללי-יה כי-אזכרה מקדם פלאך | 11 |
کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد. | ۱۱ |
והגיתי בכל-פעלך ובעלילותיך אשיחה | 12 |
و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود. | ۱۲ |
אלהים בקדש דרכך מי-אל גדול כאלהים | 13 |
ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟ | ۱۳ |
אתה האל עשה פלא הודעת בעמים עזך | 14 |
تو خدایی هستی که کارهای عجیب میکنی و قوت خویش را بر قومها معروف گردانیدهای. | ۱۴ |
גאלת בזרוע עמך בני-יעקב ויוסף סלה | 15 |
قوم خود را به بازوی خویش رهانیدهای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه. | ۱۵ |
ראוך מים אלהים--ראוך מים יחילו אף ירגזו תהמות | 16 |
آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجهها نیز سخت مضطرب گردید. | ۱۶ |
זרמו מים עבות--קול נתנו שחקים אף-חצציך יתהלכו | 17 |
ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید. | ۱۷ |
קול רעמך בגלגל--האירו ברקים תבל רגזה ותרעש הארץ | 18 |
صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید. | ۱۸ |
בים דרכך--ושביליך (ושבילך) במים רבים ועקבותיך לא נדעו | 19 |
طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست. | ۱۹ |
נחית כצאן עמך-- ביד-משה ואהרן | 20 |
قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، بهدست موسی و هارون. | ۲۰ |