< תהילים 74 >
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך | 1 |
Oh Bog, zakaj nas zavračaš za vedno? Zakaj se tvoja jeza kadi proti ovcam tvoje paše?
זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו | 2 |
Spomni se svoje skupnosti, ki si jo odkupil od davnine, palico svoje dediščine, ki si jo odkupil, to goro Sion, kjer prebivaš.
הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש | 3 |
Dvigni svoja stopala k neprestanim opustošenjem, celó vsemu kar je sovražnik zlobnega storil v svetišču.
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות | 4 |
Tvoji sovražniki rjovijo v sredi tvojih skupnosti, svoje zastave so postavili za znamenja.
יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות | 5 |
Človek je bil slaven, če je nad debela drevesa dvigoval sekire.
ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון | 6 |
Toda sedaj so s sekirami in kladivi takoj zlomili rezljano delo le-tega.
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך | 7 |
Ogenj so vrgli v tvoje svetišče, s podrtjem do tal so omadeževali bivališče tvojega imena.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ | 8 |
V svojih srcih so rekli: »Skupaj jih uničimo.« V deželi so požgali vse Božje sinagoge.
אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה | 9 |
Ne vidimo svojih znamenj. Nobenega preroka ni več niti tukaj med nami ni nobenega, ki ve doklej.
עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח | 10 |
Oh Bog, doklej bo nasprotnik grajal? Mar bo sovražnik na veke preklinjal tvoje ime?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה | 11 |
Zakaj umikaš svojo roko, celó svojo desnico? Iztrgaj jo iz svojega naročja.
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ | 12 |
Kajti Bog je moj Kralj od davnine, ki dela rešitev duš v sredi zemlje.
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים | 13 |
S svojo močjo si razdelil morje. Razbijaš glave zmajem v vodah.
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים | 14 |
Razbijaš glave leviatána na koščke in ga daješ, da postane hrana ljudstvu, ki prebiva v divjini.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן | 15 |
Združil si studenec in morje, osušuješ mogočne reke.
לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש | 16 |
Dan je tvoj, tudi noč je tvoja, pripravil si svetlobo in sonce.
אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם | 17 |
Določil si vse meje zemlje. Naredil si poletje in zimo.
זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך | 18 |
Spomni se, da je sovražnik grajal, oh Gospod in da je nespametno ljudstvo izrekalo bogokletje proti tvojemu imenu.
אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח | 19 |
Oh ne izročaj duše svoje grlice množici zlobnih. Ne pozabi skupnosti svojih ubogih na veke.
הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס | 20 |
Ozri se k zavezi, kajti temni kraji zemlje so polni prebivališč krutosti.
אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך | 21 |
Oh naj se zatirani ne vrne osramočen. Naj ubog in pomoči potreben hvalita tvoje ime.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום | 22 |
Vstani, oh Bog, zagovarjaj svojo lastno pravdo. Spomni se, kako te nespameten človek dnevno graja.
אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד | 23 |
Ne pozabi glasu svojih sovražnikov. Hrup teh, ki vstajajo zoper tebe, se nenehno povečuje.