< תהילים 74 >
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך | 1 |
Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו | 2 |
Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש | 3 |
Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות | 4 |
Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות | 5 |
Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון | 6 |
A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך | 7 |
Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ | 8 |
Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה | 9 |
Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].
עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח | 10 |
Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה | 11 |
Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ | 12 |
Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים | 13 |
Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים | 14 |
Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן | 15 |
Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש | 16 |
Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם | 17 |
Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך | 18 |
Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח | 19 |
Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס | 20 |
Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.
אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך | 21 |
Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום | 22 |
Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.
אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד | 23 |
Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.