תהילים 74

1 משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך

۱ قصیده آساف چرا‌ای خدا ما را ترک کرده‌ای تا به ابدو خشم تو بر گوسفندان مرتع خودافروخته شده است؟

2 זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו

۲ جماعت خود را که ازقدیم خریده‌ای، بیاد آور و آن را که فدیه داده‌ای تا سبط میراث تو شود و این کوه صهیون را که درآن ساکن بوده‌ای.

3 הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש

۳ قدمهای خود را بسوی خرابه های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که درقدس تو بود خراب کرده است.

4 שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות

۴ دشمنانت درمیان جماعت تو غرش می‌کنند و علمهای خودرا برای علامات برپا می‌نمایند.

5 יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות

۵ و ظاهرمی شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند می‌کنند.

6 ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון

۶ و الان همه نقشهای تراشیده آن را به تبرها و چکشها خرد می‌شکنند.

7 שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך

۷ قدس های تو را آتش زده‌اند و مسکن نام تو را تابه زمین بی‌حرمت کرده‌اند.

8 אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ

۸ و در دل خودمی گویند آنها را تمام خراب می‌کنیم. پس جمیع کنیسه های خدا را در زمین سوزانیده‌اند.

9 אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה

۹ آیات خود را نمی بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و درمیان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود.

10 עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח

۱۰ ‌ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ وآیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

11 למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה

۱۱ چرا دست خود یعنی دست راست خویش رابرگردانیده‌ای؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده، ایشان را فانی کن.

12 ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ

۱۲ و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجات‌ها پدید می‌آورد.

13 אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים

۱۳ تو به قوت خوددریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبهاشکستی.

14 אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים

۱۴ سرهای لویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده‌ای.

15 אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן

۱۵ توچشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی راخشک گردانیدی.

16 לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש

۱۶ روز از آن توست و شب نیزاز آن تو. نور و آفتاب را تو برقرار نموده‌ای.

17 אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם

۱۷ تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.

18 זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך

۱۸ ‌ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.

19 אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח

۱۹ جان فاخته خود را به‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.

20 הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס

۲۰ عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست.

21 אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך

۲۱ مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمدگویند.

22 קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום

۲۲ ‌ای خدا برخیز و دعوای خود را برپادار؛ و بیادآور که احمق تمامی روز تو را ملامت می‌کند.

23 אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד

۲۳ آواز دشمنان خود را فراموش مکن وغوغای مخالفان خود را که پیوسته بلند می‌شود.