< תהילים 74 >
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך | 1 |
Een onderwijzing, voor Asaf. O God! waarom verstoot Gij in eeuwigheid? Waarom zou Uw toorn roken tegen de schapen Uwer weide?
זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו | 2 |
Gedenk aan Uw vergadering, die Gij van ouds verworven hebt; de roede Uwer erfenis, die Gij verlost hebt; den berg Sion, waarop Gij gewoond hebt.
הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש | 3 |
Hef Uw voeten op tot de eeuwige verwoestingen; de vijand heeft alles in het heiligdom verdorven.
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות | 4 |
Uw wederpartijders hebben in het midden van Uw vergaderplaatsen gebruld; zij hebben hun tekenen tot tekenen gesteld.
יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות | 5 |
Een ieder werd er bekend als een, die de bijlen omhoog aanbrengt in de dichtigheid van een geboomte.
ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון | 6 |
Alzo hebben zij nu derzelver graveerselen samen met houwelen en beukhamers in stukken geslagen.
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך | 7 |
Zij hebben Uw heiligdommen in het vuur gezet; ter aarde toe hebben zij de woning Uws Naams ontheiligd.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ | 8 |
Zij hebben in hun hart gezegd: Laat ze ons te zamen uitplunderen; zij hebben alle Gods vergaderplaatsen in het land verbrand.
אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה | 9 |
Wij zien onze tekenen niet; er is geen profeet meer, noch iemand bij ons, die weet, hoe lang.
עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח | 10 |
Hoe lang, o God! zal de wederpartijder smaden? Zal de vijand Uw Naam in eeuwigheid lasteren?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה | 11 |
Waarom trekt Gij Uw hand, ja, Uw rechterhand af? Trek haar uit het midden van Uw boezem; maak een einde.
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ | 12 |
Evenwel is God mijn Koning van ouds af, Die verlossingen werkt in het midden der aarde.
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים | 13 |
Gij hebt door Uw sterkte de zee gespleten; Gij hebt de koppen der draken in de wateren verbroken.
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים | 14 |
Gij hebt de koppen des Leviathans verpletterd; Gij hebt hem tot spijs gegeven aan het volk in dorre plaatsen.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן | 15 |
Gij hebt een fontein en beek gekliefd; Gij hebt sterke rivieren uitgedroogd.
לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש | 16 |
De dag is Uwe, ook is de nacht Uwe; Gij hebt het licht en de zon bereid.
אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם | 17 |
Gij hebt al de palen der aarde gesteld; zomer en winter, die hebt Gij geformeerd.
זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך | 18 |
Gedenk hieraan; de vijand heeft den HEERE gesmaad, en een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.
אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח | 19 |
Geef aan het wild gedierte de ziel Uwer tortelduif niet over; vergeet den hoop Uwer ellendigen niet in eeuwigheid.
הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס | 20 |
Aanschouw het verbond; want de duistere plaatsen des lands zijn vol woningen van geweld.
אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך | 21 |
Laat den verdrukte niet beschaamd wederkeren; laat den ellendige en nooddruftige Uw Naam prijzen.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום | 22 |
Sta op, o God! twist Uw twistzaak; gedenk der smaadheid, die U van den dwaze wedervaart den ganse dag.
אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד | 23 |
Vergeet niet het geroep Uwer wederpartijders; het getier dergenen, die tegen U opstaan, klimt geduriglijk op.