< תהילים 74 >
משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך | 1 |
Een leerdicht van Asaf. O God, waarom zoudt Gij ons voor altijd verstoten, Zou uw toorn blijven woeden tegen de kudde uwer weide?
זכר עדתך קנית קדם-- גאלת שבט נחלתך הר-ציון זה שכנת בו | 2 |
Gedenk toch uw volk, dat Gij U eens hebt verworven, De stam, die Gij hebt verlost als uw erfdeel, De Sionsberg, Die Gij U tot woonplaats verkoost!
הרימה פעמיך למשאות נצח כל-הרע אויב בקדש | 3 |
Ach, richt toch uw schreden naar de onherstelbare puinen; Heel het heiligdom is door den vijand vernield.
שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות | 4 |
Uw haters joelden in uw heilige tent, En hebben er hun banieren geplant.
יודע כמביא למעלה בסבך-עץ קרדמות | 5 |
Ze hakten de friezen boven de ingangen stuk, Zoals een bijl in het kreupelhout woedt.
ועת (ועתה) פתוחיה יחד-- בכשיל וכילפות יהלמון | 6 |
Ze hebben het drijfwerk in stukken geslagen, Met bijl en houweel het vernield;
שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן-שמך | 7 |
Uw heiligdom in brand gestoken, De woonplaats van uw Naam tot de grond toe ontwijd.
אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל-מועדי-אל בארץ | 8 |
Ze zeiden: "Wij zullen alles verwoesten, Alle godshuizen verbranden door ‘t hele land!"
אותתינו לא ראינו אין-עוד נביא ולא-אתנו ידע עד-מה | 9 |
Wij zien geen voortekens meer, en er is geen profeet, Niemand onder ons, die kan zeggen: Hoelang nog!
עד-מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח | 10 |
Ja, hoelang nog, o God, zal de vijand U honen, De vijand maar altijd uw Naam blijven lasteren?
למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך (חיקך) כלה | 11 |
Waarom trekt Gij uw hand van ons terug, En houdt Gij uw rechter in uw boezem verborgen?
ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ | 12 |
Gij zijt toch van ouds onze Koning, o God, Die op aarde altijd de zege bevocht:
אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על-המים | 13 |
Gij hebt de zee opgezweept door uw kracht, Op het water de schedels der draken verpletterd;
אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים | 14 |
Gij hebt Liwjatan zijn koppen verbrijzeld, En hem een prooi der jakhalzen gemaakt.
אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן | 15 |
Gij liet bronnen en beken ontspringen, Maar eeuwige stromen verdrogen.
לך יום אף-לך לילה אתה הכינות מאור ושמש | 16 |
Door U kwam de dag, door U kwam de nacht, Gij hebt de maan en de zon haar plaatsen bereid.
אתה הצבת כל-גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם | 17 |
Gij hebt al de grenzen der aarde gesteld, Zomer en winter, Gij hebt ze gemaakt!
זכר-זאת--אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך | 18 |
Denk aan dit alles, o Jahweh, als de vijand blijft honen, Een waanzinnig volk uw Naam blijft lasteren!
אל-תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל-תשכח לנצח | 19 |
Geef, die U loven, niet prijs aan de beesten, En vergeet uw ongelukkigen niet voor altoos.
הבט לברית כי מלאו מחשכי-ארץ נאות חמס | 20 |
Zie neer op uw verbond, en houd het gestand: Het rampzalige Land is een oord van verdrukking!
אל-ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך | 21 |
Laat de vertrapte niet onverhoord gaan, Maar de verdrukte en arme uw Naam verheerlijken.
קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני-נבל כל-היום | 22 |
Sta op, o God, en verdedig uw zaak, Gedenk, hoe die dwazen U steeds blijven honen;
אל-תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד | 23 |
Vergeet het geschreeuw van uw vijanden niet, Het geloei van uw haters, dat altijd maar raast!