תהילים 73
| מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים-- לברי לבב | 1 |
Ta dobar je Bog Izrailju, onima koji su èista srca.
| ואני--כמעט נטוי (נטיו) רגלי כאין שפכה (שפכו) אשרי | 2 |
A noge moje umalo ne zaðoše, umalo ne popuznuše stopala moja,
| כי-קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה | 3 |
Jer se rasrdih na bezumnike videæi kako bezbožnici dobro žive.
| כי אין חרצבות למותם ובריא אולם | 4 |
Jer ne znaju za nevolju do same smrti, i tijelo je njihovo pretilo.
| בעמל אנוש אינמו ועם-אדם לא ינגעו | 5 |
Na poslovima èovjeèijim nema ih, i ne muèe se s drugim ljudima.
| לכן ענקתמו גאוה יעטף-שית חמס למו | 6 |
Toga radi optoèeni su ohološæu kao ogrlicom, i obuèeni u obijest kao u stajaæe ruho.
| יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב | 7 |
Od debljine izbuljeno im je oko, srce puno klape.
| ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו | 8 |
Potsmijevaju se, pakosno govore o nasilju, oholo govore.
| שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ | 9 |
Usta svoja dižu u nebo, i zemlju prolazi jezik njihov.
| לכן ישיב (ישוב) עמו הלם ומי מלא ימצו למו | 10 |
I zato se onamo navraæaju neki iz naroda njegova, i piju vodu iz puna izvora.
| ואמרו איכה ידע-אל ויש דעה בעליון | 11 |
I govore: kako æe razabrati Bog? zar višnji zna?
| הנה-אלה רשעים ושלוי עולם השגו-חיל | 12 |
Pa eto, ovi bezbožnici sreæni na svijetu umnožavaju bogatstvo.
| אך-ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי | 13 |
Zar dakle uzalud èistim srce svoje, i umivam bezazlenošæu ruke svoje,
| ואהי נגוע כל-היום ותוכחתי לבקרים | 14 |
Dopadam rana svaki dan, i muke svako jutro?
| אם-אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי | 15 |
Kad bih kazao: govoriæu kao i oni, iznevjerio bih rod sinova tvojih.
| ואחשבה לדעת זאת עמל היא (הוא) בעיני | 16 |
I tako stadoh razmišljati da bih ovo razumio; ali to bješe teško u oèima mojima.
| עד-אבוא אל-מקדשי-אל אבינה לאחריתם | 17 |
Dok najposlije uðoh u svetinju Božiju, i doznah kraj njihov.
| אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות | 18 |
Ta na klizavom mjestu postavio si ih, i bacaš ih u propast!
| איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן-בלהות | 19 |
Kako zaèas propadaju, ginu, nestaje ih od nenadne strahote!
| כחלום מהקיץ-- אדני בעיר צלמם תבזה | 20 |
Kao san, kad se èovjek probudi, tako probudivši ih, Gospode, u ništa obraæaš utvaru njihovu.
| כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן | 21 |
Kad kipljaše srce moje i rastrzah se u sebi,
| ואני-בער ולא אדע בהמות הייתי עמך | 22 |
Tada bijah neznalica i ne razumijevah; kao živinèe bijah pred tobom.
| ואני תמיד עמך אחזת ביד-ימיני | 23 |
Ali sam svagda kod tebe, ti me držiš za desnu ruku.
| בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני | 24 |
Po svojoj volji vodiš me, i poslije æeš me odvesti u slavu.
| מי-לי בשמים ועמך לא-חפצתי בארץ | 25 |
Koga imam na nebu? i s tobom nièega neæu na zemlji.
| כלה שארי ולבבי צור-לבבי וחלקי--אלהים לעולם | 26 |
Èezne za tobom tijelo moje i srce moje; Bog je grad srca mojega i dio moj dovijeka.
| כי-הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל-זונה ממך | 27 |
Jer evo koji otstupiše od tebe, ginu; ti istrebljavaš svakoga koji èini preljubu ostavljajuæi tebe.
| ואני קרבת אלהים-- לי-טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל-מלאכותיך | 28 |
A meni je dobro biti blizu Boga. Na Gospoda polažem nadanje svoje, i kazivaæu sva èudesa tvoja.
