תהילים 73
| מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים-- לברי לבב | 1 |
Asafa dziesma. Tiešām, Dievs ir Israēla labums, tiem, kam sirdis ir šķīstas.
| ואני--כמעט נטוי (נטיו) רגלי כאין שפכה (שפכו) אשרי | 2 |
Bet gandrīz es būtu paklupis ar savām kājām, mani soļi tik (tikko) neslīdēja.
| כי-קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה | 3 |
Jo man bija dusmas par lielīgiem, kad es redzēju, ka bezdievīgiem tik labi klājās.
| כי אין חרצבות למותם ובריא אולם | 4 |
Jo vārgšanas tiem nav līdz nāvei, un tie resni nobarojušies.
| בעמל אנוש אינמו ועם-אדם לא ינגעו | 5 |
Tie nav bēdās kā citi ļaudis, un netop mocīti kā citi cilvēki.
| לכן ענקתמו גאוה יעטף-שית חמס למו | 6 |
Tādēļ ar lepnību tie izrotājās un ar blēdību tie apģērbjas kā ar skaistām drēbēm.
| יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב | 7 |
No taukiem spīd viņu acs, viņu sirdsdomās plūst pāri.
| ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו | 8 |
Tie zobo, runā nikni no varas darba, tie lielās pārlieku.
| שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ | 9 |
Tie paceļas ar savu muti līdz debesīm, un viņu mēle šaujās pa zemes virsu.
| לכן ישיב (ישוב) עמו הלם ומי מלא ימצו למו | 10 |
Tādēļ ļaudis piemetās tiem klāt, un tiem rodas ūdens papilnam,
| ואמרו איכה ידע-אל ויש דעה בעליון | 11 |
Un tie saka: kā Dievs zinās? Un vai tas Visuaugstais ir zinātājs?
| הנה-אלה רשעים ושלוי עולם השגו-חיל | 12 |
Redzi, tādi ir tie bezdievīgie, un tomēr tiem arvien labi klājās pasaulē, un tie vairo savu bagātību.
| אך-ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי | 13 |
Tiešām, velti es esmu šķīstījis savu sirdi un mazgājis savas rokas nenoziedzībā,
| ואהי נגוע כל-היום ותוכחתי לבקרים | 14 |
Un biju mocīts cauru dienu, un sods bija man klāt ik rītu.
| אם-אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי | 15 |
Tomēr ja es sacītu: es runāšu tāpat kā viņi, redz, ar to es apgrēkotos pie Tavu bērnu draudzes.
| ואחשבה לדעת זאת עמל היא (הוא) בעיני | 16 |
Tāpēc es domāju, ka es to varētu saprast, bet tas bija visai grūti priekš manām acīm,
| עד-אבוא אל-מקדשי-אל אבינה לאחריתם | 17 |
Tiekams es gāju Dieva svētumā un ņēmu vērā, kas viņiem pēcgalā notiek.
| אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות | 18 |
Tiešām, tu tos vedi uz slidenām vietām un tos nogāzi, ka tie iet postā.
| איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן-בלהות | 19 |
Kā viņi tik piepeši iet bojā! Tie iznīkst un iet bojā ar briesmām.
| כחלום מהקיץ-- אדני בעיר צלמם תבזה | 20 |
Tā kā sapnis zūd, kad uzmostas, tā tev, Kungs, ceļoties viņi nebūs nekas.
| כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן | 21 |
Kad rūgta taptu man sirds un riebtu man īkstis,
| ואני-בער ולא אדע בהמות הייתי עמך | 22 |
Tad es būtu neprātīgs un nezinātu nekā; es būtu kā lops Tavā priekšā.
| ואני תמיד עמך אחזת ביד-ימיני | 23 |
Bet pie Tevis es palieku vienmēr; Tu mani turi pie manas labās rokas.
| בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני | 24 |
Tu mani vadīsi pēc Sava padoma, un pēc mani uzņemsi godā.
| מי-לי בשמים ועמך לא-חפצתי בארץ | 25 |
Kad Tu esi mans, tad man nevajag ne debess, ne zemes.
| כלה שארי ולבבי צור-לבבי וחלקי--אלהים לעולם | 26 |
Jebšu man arī mirtu miesa un sirds, taču Tu, Dievs esi manas sirds patvērums un mana daļa mūžīgi.
| כי-הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל-זונה ממך | 27 |
Jo redzi, kas tālu no Tevis, tie ies bojā; Tu izdeldē visus, kas no Tevis atkāpjas.
| ואני קרבת אלהים-- לי-טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל-מלאכותיך | 28 |
Bet man tas ir prieks, tuvu būt pie Dieva, ka es savu cerību lieku uz To Kungu Dievu, ka es izteicu visus Tavus darbus.
