< תהילים 73 >
מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים-- לברי לבב | 1 |
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
ואני--כמעט נטוי (נטיו) רגלי כאין שפכה (שפכו) אשרי | 2 |
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
כי-קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה | 3 |
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
כי אין חרצבות למותם ובריא אולם | 4 |
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
בעמל אנוש אינמו ועם-אדם לא ינגעו | 5 |
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
לכן ענקתמו גאוה יעטף-שית חמס למו | 6 |
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב | 7 |
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו | 8 |
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ | 9 |
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
לכן ישיב (ישוב) עמו הלם ומי מלא ימצו למו | 10 |
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
ואמרו איכה ידע-אל ויש דעה בעליון | 11 |
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
הנה-אלה רשעים ושלוי עולם השגו-חיל | 12 |
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
אך-ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי | 13 |
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
ואהי נגוע כל-היום ותוכחתי לבקרים | 14 |
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
אם-אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי | 15 |
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
ואחשבה לדעת זאת עמל היא (הוא) בעיני | 16 |
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
עד-אבוא אל-מקדשי-אל אבינה לאחריתם | 17 |
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות | 18 |
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן-בלהות | 19 |
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
כחלום מהקיץ-- אדני בעיר צלמם תבזה | 20 |
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן | 21 |
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
ואני-בער ולא אדע בהמות הייתי עמך | 22 |
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
ואני תמיד עמך אחזת ביד-ימיני | 23 |
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני | 24 |
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
מי-לי בשמים ועמך לא-חפצתי בארץ | 25 |
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
כלה שארי ולבבי צור-לבבי וחלקי--אלהים לעולם | 26 |
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
כי-הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל-זונה ממך | 27 |
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
ואני קרבת אלהים-- לי-טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל-מלאכותיך | 28 |
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.