< תהילים 71 >
בך-יהוה חסיתי אל-אבושה לעולם | 1 |
Uz tevi, Kungs, es paļaujos, ne mūžam neliec man palikt kaunā.
בצדקתך תצילני ותפלטני הטה-אלי אזנך והושיעני | 2 |
Izglāb mani caur Savu taisnību un atsvabini mani, atgriez Savu ausi pie manis un atpestī mani.
היה לי לצור מעון לבוא-- תמיד צוית להושיעני כי-סלעי ומצודתי אתה | 3 |
Esi man par patvērumu, kur es varu dzīvot, kur vienmēr varu bēgt. Tu esi solījis, mani atpestīt, jo Tu esi mans kalns un mana stiprā pils.
אלהי--פלטני מיד רשע מכף מעול וחומץ | 4 |
Mans Dievs, izglāb mani no bezdievīgā rokas, no netaisnā un varas darītāja rokas,
כי-אתה תקותי אדני יהוה מבטחי מנעורי | 5 |
Jo Tu esi mana cerība, Kungs, Dievs, mana drošība no manas jaunības.
עליך נסמכתי מבטן--ממעי אמי אתה גוזי בך תהלתי תמיד | 6 |
Uz Tevi es esmu paļāvies no mātes miesām, Tu mani esi izvilcis no mātes miesām, mana dziesma Tevi teic bez mitēšanās.
כמופת הייתי לרבים ואתה מחסי-עז | 7 |
Es esmu daudziem par ērmu, bet Tu esi mans stiprais patvērums.
ימלא פי תהלתך כל-היום תפארתך | 8 |
Lai mana mute pildās ar Tavu teikšanu, cauru dienu ar Tavu godu.
אל-תשליכני לעת זקנה ככלות כחי אל-תעזבני | 9 |
Neatmet mani vecumā, neatstāj mani, kad spēks man zūd.
כי-אמרו אויבי לי ושמרי נפשי נועצו יחדו | 10 |
Jo mani ienaidnieki mani aprunā, un kas uz manu dvēseli glūn, tie kopā spriež padomu
לאמר אלהים עזבו רדפו ותפשוהו כי-אין מציל | 11 |
Sacīdami: Dievs viņu ir atstājis, dzenaties pakaļ, sagrābiet viņu, jo glābēja nav.
אלהים אל-תרחק ממני אלהי לעזרתי חישה (חושה) | 12 |
Dievs, neesi tālu no manis, mans Dievs, steidzies man palīgā.
יבשו יכלו שטני נפשי יעטו חרפה וכלמה--מבקשי רעתי | 13 |
Lai top kaunā, lai iet bojā, kas manai dvēselei turas pretī, ar kaunu un smieklu lai top apsegti, kas meklē manu nelaimi.
ואני תמיד איחל והוספתי על-כל-תהלתך | 14 |
Bet es vienmēr cerēšu un vairošu visu Tavu slavu.
פי יספר צדקתך--כל-היום תשועתך כי לא ידעתי ספרות | 15 |
Mana mute izteiks Tavu taisnību, cauru dienu Tavu pestīšanu, jebšu to nemāku izskaitīt.
אבוא--בגברות אדני יהוה אזכיר צדקתך לבדך | 16 |
Es staigāšu Tā Kunga spēkā, es pieminēšu Tavu taisnību, Tevi vien.
אלהים למדתני מנעורי ועד-הנה אגיד נפלאותיך | 17 |
Ak Dievs, Tu mani esi mācījis no manas jaunības; un līdz šim es pasludināju Tavus brīnumus.
וגם עד-זקנה ושיבה-- אלהים אל-תעזבני עד-אגיד זרועך לדור לכל-יבוא גבורתך | 18 |
Tad nu arīdzan, kad vecums un sirmi mati ir klāt, neatstāj mani, ak Dievs, tiekams es Tavu elkoni būšu pasludinājis bērnu bērniem un Tavu stiprumu visiem pēcnākamiem.
וצדקתך אלהים עד-מרום אשר-עשית גדלות אלהים מי כמוך | 19 |
Tava taisnība, ak Dievs, ir it augsta, Tu dari lielas lietas; Dievs, kas ir tāds kā Tu?
אשר הראיתנו (הראיתני) צרות רבות-- ורעות תשוב תחינו (תחיני) ומתהמות הארץ תשוב תעלני | 20 |
Tu man lieci redzēt daudz bēdas un mokas, Tu mani darīsi atkal dzīvu, un mani izvilksi no zemes dziļumiem.
Vairo manu godu, un iepriecini mani atkal.
גם-אני אודך בכלי-נבל-- אמתך אלהי אזמרה לך בכנור-- קדוש ישראל | 22 |
Es Tevi arī slavēšu ar stīgu skaņām par Tavu uzticību, mans Dievs; es Tevi slavēšu ar koklēm, ak Svētais iekš Israēla!
תרננה שפתי כי אזמרה-לך ונפשי אשר פדית | 23 |
Manas lūpas gavilēs, kad es Tev dziedāšu, un mana dvēsele, ko Tu esi atpestījis.
גם-לשוני-- כל-היום תהגה צדקתך כי-בשו כי-חפרו מבקשי רעתי | 24 |
Un arī mana mēle Tavu taisnību izrunās cauru dienu, jo tie ir tapuši kaunā un apkaunoti, kas meklē manu nelaimi.