< תהילים 69 >
למנצח על-שושנים לדוד ב הושיעני אלהים-- כי באו מים עד-נפש | 1 |
Помози ми, Боже, јер дође вода до душе.
טבעתי ביון מצולה-- ואין מעמד באתי במעמקי-מים ושבלת שטפתני | 2 |
Пропадам у дубоком глибу, где нема дна; тонем води у дубине, и вали ме затрпавају.
יגעתי בקראי נחר גרוני כלו עיני--מיחל לאלהי | 3 |
Изнемогох вичући, промуче ми грло, побелеше ми очи погледајући Бога.
רבו משערות ראשי-- שנאי חנם עצמו מצמיתי איבי שקר-- אשר לא-גזלתי אז אשיב | 4 |
Оних који мрзе на ме низашта има више него косе на глави мојој; осилише који хоће да ме погубе, лажљиви непријатељи моји. Шта нисам отимао, ваља да вратим.
אלהים--אתה ידעת לאולתי ואשמותי ממך לא-נכחדו | 5 |
Боже! Ти знаш је ли у мени безумље, и кривице моје нису сакривене од Тебе.
אל-יבשו בי קויך-- אדני יהוה צבאות אל-יכלמו בי מבקשיך-- אלהי ישראל | 6 |
Немој да се постиде у мени који се уздају у Тебе, Господе, Господе над војскама! Немој да се посраме у мени који траже Тебе, Боже Израиљев!
כי-עליך נשאתי חרפה כסתה כלמה פני | 7 |
Јер Тебе ради подносим руг, и срамота попаде лице моје.
מוזר הייתי לאחי ונכרי לבני אמי | 8 |
Туђин постадох браћи својој, и незнан синовима матере своје.
כי-קנאת ביתך אכלתני וחרפות חורפיך נפלו עלי | 9 |
Јер ревност за кућу Твоју једе ме и ружења оних који Тебе руже падају на ме.
ואבכה בצום נפשי ותהי לחרפות לי | 10 |
Плачем, постим се душом својом, и то ми се прима за зло;
ואתנה לבושי שק ואהי להם למשל | 11 |
Место хаљине облачим врећу, и бивам им прича.
ישיחו בי ישבי שער ונגינות שותי שכר | 12 |
О мени се разговарају седећи на вратима, пијући вино певају ме.
ואני תפלתי-לך יהוה עת רצון-- אלהים ברב-חסדך ענני באמת ישעך | 13 |
А ја се молим Теби, Господе; време је да се смилујеш, Боже; по великој милости својој услиши ме, јер је истинито спасење Твоје.
הצילני מטיט ואל-אטבעה אנצלה משנאי וממעמקי מים | 14 |
Извади ме из глиба, да не пропаднем; да се избавим од ненавидника и из дубоке воде;
אל-תשטפני שבלת מים-- ואל-תבלעני מצולה ואל-תאטר-עלי באר פיה | 15 |
Да ме не узме вода на матицу, да ме не прождре пучина, и да не склопи јама нада мном ждрела свог.
ענני יהוה כי-טוב חסדך כרב רחמיך פנה אלי | 16 |
Услиши ме, Господе, јер је благост Твоја милосрдна, по великој доброти својој погледај ме.
ואל-תסתר פניך מעבדך כי-צר-לי מהר ענני | 17 |
Немој одвратити лице своје од слуге свог; јер ме је туга; похитај, услиши ме.
קרבה אל-נפשי גאלה למען איבי פדני | 18 |
Приближи се души мојој, избави је; насупрот непријатељима мојим избави ме.
אתה ידעת--חרפתי ובשתי וכלמתי נגדך כל-צוררי | 19 |
Ти знаш под каквим сам ругом, стидом и срамотом; пред Тобом су сви непријатељи моји.
חרפה שברה לבי-- ואנושה ואקוה לנוד ואין ולמנחמים ולא מצאתי | 20 |
Срамота сатре срце моје, изнемогох; чекам хоће ли се коме сажалити, али нема никога; хоће ли ме ко потешити, али не налазим.
ויתנו בברותי ראש ולצמאי ישקוני חמץ | 21 |
Дају ми жуч да једем, и у жеђи мојој поје ме оцтом.
יהי-שלחנם לפניהם לפח ולשלומים למוקש | 22 |
Трпеза њихова нека им буде мрежа и замка, то нека им буде плата.
תחשכנה עיניהם מראות ומתניהם תמיד המעד | 23 |
Нека им потамне очи њихове, да не виде, и њихове бедре раслаби засвагда.
שפך-עליהם זעמך וחרון אפך ישיגם | 24 |
Излиј на њих јарост своју, и пламен гнева Твог нека их обузме!
תהי-טירתם נשמה באהליהם אל-יהי ישב | 25 |
Стан њихов нека опусти, и у њиховим шаторима нека не буде никога да живи.
כי-אתה אשר-הכית רדפו ואל-מכאוב חלליך יספרו | 26 |
Јер кога си Ти поразио, они гоне, и умножавају јаде онима које си Ти ранио.
תנה-עון על-עונם ואל-יבאו בצדקתך | 27 |
Мећи на њих кривицу за кривицом, да не дођу до правде Твоје.
ימחו מספר חיים ועם צדיקים אל-יכתבו | 28 |
Нека се избришу из књиге живих, и с праведницима нек не буду записани.
ואני עני וכואב ישועתך אלהים תשגבני | 29 |
А ја сам ништ и болан; помоћ Твоја, Боже, нек ме заклони.
אהללה שם-אלהים בשיר ואגדלנו בתודה | 30 |
Славићу име Божије у песми, величаћу Га у хвали.
ותיטב ליהוה משור פר מקרן מפריס | 31 |
То је Богу милије од вола, од телета с роговима и с папцима.
ראו ענוים ישמחו דרשי אלהים ויחי לבבכם | 32 |
Видеће ништи и радоваће се. Који тражите Бога, оживеће срце ваше.
כי-שמע אל-אביונים יהוה ואת-אסיריו לא בזה | 33 |
Јер Бог чује убоге, и сужања својих не оглуша се.
יהללוהו שמים וארץ ימים וכל-רמש בם | 34 |
Нека Га хвале небеса и земља, мора и све што се у њима миче!
כי אלהים יושיע ציון ויבנה ערי יהודה וישבו שם וירשוה | 35 |
Јер ће Бог спасти Сион, сазидаће градове Јудине; и људи ће се онде населити и наследиће га.
וזרע עבדיו ינחלוה ואהבי שמו ישכנו-בה | 36 |
И наслеђе ће се слуга Његових утврдити у њему и који љубе име Његово наставаће на њему.