< תהילים 66 >
למנצח שיר מזמור הריעו לאלהים כל-הארץ | 1 |
Покликни Богу, сва земљо!
זמרו כבוד-שמו שימו כבוד תהלתו | 2 |
Запевајте славу имену Његовом, дајте Му хвалу и славу.
אמרו לאלהים מה-נורא מעשיך ברב עזך יכחשו לך איביך | 3 |
Реците Богу: Како си страшан у делима својим! Ради велике силе Твоје ласкају Ти непријатељи Твоји.
כל-הארץ ישתחוו לך--ויזמרו-לך יזמרו שמך סלה | 4 |
Сва земља нек се поклони Теби и поје Теби, нека поје имену Твом.
לכו וראו מפעלות אלהים נורא עלילה על-בני אדם | 5 |
Ходите и видите дела Бога страшног у делима својим над синовима људским.
הפך ים ליבשה--בנהר יעברו ברגל שם נשמחה-בו | 6 |
Он је претворио море у сухоту, преко реке пређосмо ногама; онде смо се веселили о Њему;
משל בגבורתו עולם-- עיניו בגוים תצפינה הסוררים אל-ירימו (ירומו) למו סלה | 7 |
Влада силом својом увек, очи Његове гледају на народе. Бунтовници, да се нисте подигли!
ברכו עמים אלהינו והשמיעו קול תהלתו | 8 |
Благосиљајте, народи, Бога нашег, и гласите хвалу Њему.
השם נפשנו בחיים ולא-נתן למוט רגלנו | 9 |
Он је даровао души нашој живот, и није дао да поклизне нога наша.
כי-בחנתנו אלהים צרפתנו כצרף-כסף | 10 |
Ти си нас окушао, Боже, претопио си нас, као сребро што се претапа.
הבאתנו במצודה שמת מועקה במתנינו | 11 |
Увео си нас у мрежу, метнуо си бреме на леђа наша.
הרכבת אנוש לראשנו באנו-באש ובמים ותוציאנו לרויה | 12 |
Дао си нас у јарам човеку, уђосмо у огањ и у воду; али си нас извео на одмор.
אבוא ביתך בעולות אשלם לך נדרי | 13 |
Ући ћу у дом Твој са жртвама што се сажижу, извршићу Ти завете своје,
אשר-פצו שפתי ודבר-פי בצר-לי | 14 |
Које рекоше уста моја, и каза језик мој у тескоби мојој.
עלות מיחים אעלה-לך עם-קטרת אילים אעשה בקר עם-עתודים סלה | 15 |
Жртве паљенице претиле ћу ту принети с димом од претилине овнујске, принећу Ти теоце с јарићима.
לכו-שמעו ואספרה כל-יראי אלהים אשר עשה לנפשי | 16 |
Ходите, чујте сви који се бојите Бога, ја ћу вам казати шта је учинио души мојој.
אליו פי-קראתי ורומם תחת לשוני | 17 |
К Њему завиках устима својим, и језиком својим прославих Га.
און אם-ראיתי בלבי-- לא ישמע אדני | 18 |
Да сам видео у срцу свом безакоње, не би ме услишио Господ.
אכן שמע אלהים הקשיב בקול תפלתי | 19 |
Али Бог услиши, прими глас мољења мог.
ברוך אלהים-- אשר לא-הסיר תפלתי וחסדו מאתי | 20 |
Благословен Бог, који не одврже молитве моје и не остави ме без милости своје!