< תהילים 66 >
למנצח שיר מזמור הריעו לאלהים כל-הארץ | 1 |
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
זמרו כבוד-שמו שימו כבוד תהלתו | 2 |
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
אמרו לאלהים מה-נורא מעשיך ברב עזך יכחשו לך איביך | 3 |
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
כל-הארץ ישתחוו לך--ויזמרו-לך יזמרו שמך סלה | 4 |
Lofaður sért þú um víða veröld!
לכו וראו מפעלות אלהים נורא עלילה על-בני אדם | 5 |
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
הפך ים ליבשה--בנהר יעברו ברגל שם נשמחה-בו | 6 |
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
משל בגבורתו עולם-- עיניו בגוים תצפינה הסוררים אל-ירימו (ירומו) למו סלה | 7 |
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
ברכו עמים אלהינו והשמיעו קול תהלתו | 8 |
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
השם נפשנו בחיים ולא-נתן למוט רגלנו | 9 |
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
כי-בחנתנו אלהים צרפתנו כצרף-כסף | 10 |
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
הבאתנו במצודה שמת מועקה במתנינו | 11 |
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
הרכבת אנוש לראשנו באנו-באש ובמים ותוציאנו לרויה | 12 |
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
אבוא ביתך בעולות אשלם לך נדרי | 13 |
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
אשר-פצו שפתי ודבר-פי בצר-לי | 14 |
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
עלות מיחים אעלה-לך עם-קטרת אילים אעשה בקר עם-עתודים סלה | 15 |
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
לכו-שמעו ואספרה כל-יראי אלהים אשר עשה לנפשי | 16 |
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
אליו פי-קראתי ורומם תחת לשוני | 17 |
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
און אם-ראיתי בלבי-- לא ישמע אדני | 18 |
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
אכן שמע אלהים הקשיב בקול תפלתי | 19 |
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
ברוך אלהים-- אשר לא-הסיר תפלתי וחסדו מאתי | 20 |
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.