תהילים 66
| למנצח שיר מזמור הריעו לאלהים כל-הארץ | 1 |
Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.
| זמרו כבוד-שמו שימו כבוד תהלתו | 2 |
Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.
| אמרו לאלהים מה-נורא מעשיך ברב עזך יכחשו לך איביך | 3 |
Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.
| כל-הארץ ישתחוו לך--ויזמרו-לך יזמרו שמך סלה | 4 |
La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. (Sela)
| לכו וראו מפעלות אלהים נורא עלילה על-בני אדם | 5 |
Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.
| הפך ים ליבשה--בנהר יעברו ברגל שם נשמחה-בו | 6 |
Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.
| משל בגבורתו עולם-- עיניו בגוים תצפינה הסוררים אל-ירימו (ירומו) למו סלה | 7 |
Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. (Sela)
| ברכו עמים אלהינו והשמיעו קול תהלתו | 8 |
Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.
| השם נפשנו בחיים ולא-נתן למוט רגלנו | 9 |
Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.
| כי-בחנתנו אלהים צרפתנו כצרף-כסף | 10 |
Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.
| הבאתנו במצודה שמת מועקה במתנינו | 11 |
Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;
| הרכבת אנוש לראשנו באנו-באש ובמים ותוציאנו לרויה | 12 |
Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.
| אבוא ביתך בעולות אשלם לך נדרי | 13 |
Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,
| אשר-פצו שפתי ודבר-פי בצר-לי | 14 |
Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.
| עלות מיחים אעלה-לך עם-קטרת אילים אעשה בקר עם-עתודים סלה | 15 |
Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. (Sela)
| לכו-שמעו ואספרה כל-יראי אלהים אשר עשה לנפשי | 16 |
Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.
| אליו פי-קראתי ורומם תחת לשוני | 17 |
Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.
| און אם-ראיתי בלבי-- לא ישמע אדני | 18 |
Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;
| אכן שמע אלהים הקשיב בקול תפלתי | 19 |
Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.
| ברוך אלהים-- אשר לא-הסיר תפלתי וחסדו מאתי | 20 |
Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.
