למנצח על-שושן עדות מכתם לדוד ללמד ב בהצותו את ארם נהרים-- ואת-ארם צובה וישב יואב ויך את-אדום בגיא-מלח-- שנים עשר אלף ג אלהים זנחתנו פרצתנו אנפת תשובב לנו | 1 |
برای رهبر سرایندگان. در مایۀ «سوسن شهادت». غزل داوود دربارۀ زمانی که با اَرام نَهَرَین و اَرام صوبه جنگید و یوآب بازگشته دوازده هزار نفر از اَدومیان را در درۀ نَمک کُشت. ای خدا، تو ما را طرد کردهای، ما را پراکنده ساخته و بر ما خشمگین بودهای؛ اما اینک به سوی ما بازگرد. |
הרעשתה ארץ פצמתה רפה שבריה כי-מטה | 2 |
زمین را لرزان ساخته و آن را شکافتهای؛ شکافهایش را به هم آور، زیرا نزدیک است متلاشی شود. |
הראית עמך קשה השקיתנו יין תרעלה | 3 |
به قوم برگزیدهات سختیهای فراوان دادهای؛ ما را همچون افراد مست گیج و سرگردان نمودهای. |
נתתה ליראיך נס להתנוסס-- מפני קשט סלה | 4 |
اما برای کسانی که تو را گرامی میدارند پرچمی افراشتهای تا آنان را در مقابل تیرهای دشمن در امان داری. |
למען יחלצון ידידיך הושיעה ימינך ועננו (וענני) | 5 |
ای خدایی که ما را دوست داری، با قدرت خویش ما را نجات ده و دعای ما را اجابت فرما. |
אלהים דבר בקדשו--אעלזה אחלקה שכם ועמק סכות אמדד | 6 |
خدا در قدوسیت خویش سخن گفته و فرموده است: «با شادی شهر شکیم را قسمت میکنم و دشت سوکوت را اندازه میگیرم. |
לי גלעד ולי מנשה ואפרים מעוז ראשי יהודה מחקקי | 7 |
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من؛ افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من. |
מואב סיר רחצי--על-אדום אשליך נעלי עלי פלשת התרועעי | 8 |
اما قوم موآب را مانند لگن برای شستشو به کار خواهم برد، بر قوم ادوم کفشم را خواهم انداخت و بر فلسطین فریاد پیروزی برخواهم آورد.» |
מי יבלני עיר מצור מי נחני עד-אדום | 9 |
کیست که مرا برای گرفتن شهرهای حصاردار ادوم رهبری کند؟ |
הלא-אתה אלהים זנחתנו ולא-תצא אלהים בצבאותינו | 10 |
خدایا، تو ما را رهبری کن، تو که اینک از ما روگردان شدهای و دیگر با سپاهیان ما نیستی! |
הבה-לנו עזרת מצר ושוא תשועת אדם | 11 |
تو ما را در جنگ با دشمن کمک کن، زیرا کمک انسان بیفایده است. |
באלהים נעשה-חיל והוא יבוס צרינו | 12 |
با کمک تو ای خدا، پیروز خواهیم شد، زیرا تو دشمنان ما را شکست خواهی داد! |