< תהילים 60 >
למנצח על-שושן עדות מכתם לדוד ללמד ב בהצותו את ארם נהרים-- ואת-ארם צובה וישב יואב ויך את-אדום בגיא-מלח-- שנים עשר אלף ג אלהים זנחתנו פרצתנו אנפת תשובב לנו | 1 |
In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. [Deus, repulisti nos, et destruxisti nos; iratus es, et misertus es nobis.
הרעשתה ארץ פצמתה רפה שבריה כי-מטה | 2 |
Commovisti terram, et conturbasti eam; sana contritiones ejus, quia commota est.
הראית עמך קשה השקיתנו יין תרעלה | 3 |
Ostendisti populo tuo dura; potasti nos vino compunctionis.
נתתה ליראיך נס להתנוסס-- מפני קשט סלה | 4 |
Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus; ut liberentur dilecti tui.
למען יחלצון ידידיך הושיעה ימינך ועננו (וענני) | 5 |
Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
אלהים דבר בקדשו--אעלזה אחלקה שכם ועמק סכות אמדד | 6 |
Deus locutus est in sancto suo: lætabor, et partibor Sichimam; et convallem tabernaculorum metibor.
לי גלעד ולי מנשה ואפרים מעוז ראשי יהודה מחקקי | 7 |
Meus est Galaad, et meus est Manasses; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus;
מואב סיר רחצי--על-אדום אשליך נעלי עלי פלשת התרועעי | 8 |
Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt.
מי יבלני עיר מצור מי נחני עד-אדום | 9 |
Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
הלא-אתה אלהים זנחתנו ולא-תצא אלהים בצבאותינו | 10 |
nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris?
הבה-לנו עזרת מצר ושוא תשועת אדם | 11 |
Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
באלהים נעשה-חיל והוא יבוס צרינו | 12 |
In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]