< תהילים 59 >
למנצח אל-תשחת לדוד מכתם בשלח שאול וישמרו את-הבית להמיתו ב הצילני מאיבי אלהי ממתקוממי תשגבני | 1 |
Načelniku godbe: "Ne pogubi"; Davidova pesem odlična; ko je bil poslal Savel može, ki so ogledavali hišo njegovo, da bi ga umorili. Reši me sovražnikov mojih, moj Bog; nad nje, ki se spenjajo v méne, povzdigni me.
הצילני מפעלי און ומאנשי דמים הושיעני | 2 |
Reši me njih, ki delajo krivico, in ljudî krvoločnih otmi me.
כי הנה ארבו לנפשי-- יגורו עלי עזים לא-פשעי ולא-חטאתי יהוה | 3 |
Ker, glej, življenje moje zalezujejo, shajajo se zoper mene krepki, brez hudobije moje, brez greha mojega, Gospod!
בלי-עון ירצון ויכוננו עורה לקראתי וראה | 4 |
Brez krivice moje se zbirajo in pripravljajo: vstani meni naproti in ozri se.
ואתה יהוה-אלהים צבאות אלהי ישראל-- הקיצה לפקד כל-הגוים אל-תחן כל-בגדי און סלה | 5 |
Ti torej, Gospod, Bog vojnih krdél, Bog Izraelov, zbúdi se, obiskat vse one narode: ne bodi milosten nikomur, ki dela krivico, nezvesto.
ישובו לערב יהמו ככלב ויסובבו עיר | 6 |
Povračajo se zvečer; bevkajo kakor pes, in obdajajo mesto.
הנה יביעון בפיהם--חרבות בשפתותיהם כי-מי שמע | 7 |
Glej, bljujejo z usti svojimi, z mečem na ustnah svojih; ker kdo sliši? pravijo.
ואתה יהוה תשחק-למו תלעג לכל-גוים | 8 |
Ti pa, Gospod, bodeš se jim smijal, zasmehoval bodeš vse tiste narode.
עזו אליך אשמרה כי-אלהים משגבי | 9 |
Ko ima on moč, gledal bodem v té, ker Bog je moj grad.
אלהי חסדו (חסדי) יקדמני אלהים יראני בשררי | 10 |
Bog milosti moje bode me prestregel; Bog storí, da bodem gledal sovražnike svoje.
אל-תהרגם פן ישכחו עמי--הניעמו בחילך והורידמו מגננו אדני | 11 |
Ne pobij jih, da ne pozabijo rojaki moji; izženi jih s krepostjo svojo, in pahni jih dol, ščit naš, Gospod!
חטאת-פימו דבר-שפתימו וילכדו בגאונם ומאלה ומכחש יספרו | 12 |
Greh njih ust je njih ustnic beseda; ko bodejo vjeti v napuhu svojem, tedaj naj oznanjajo od prekletstva, tedaj od slabosti.
כלה בחמה כלה ואינמו וידעו--כי-אלהים משל ביעקב לאפסי הארץ סלה | 13 |
Pokončaj v srdu, pokončaj, da jih ne bode več; vedó naj, da Bog gospoduje v Jakobu do mej zemlje.
וישבו לערב יהמו ככלב ויסובבו עיר | 14 |
Ko se povračajo zvečer, bevkajo naj kakor pes, in obdajajo mesto.
המה ינועון (יניעון) לאכל-- אם-לא ישבעו וילינו | 15 |
Sami se naj gonijo, da bi jedli; ko ne bodejo nasíteni, tedaj primorani naj bodejo prenočevati.
ואני אשיר עזך-- וארנן לבקר חסדך כי-היית משגב לי ומנוס ביום צר-לי | 16 |
Jaz pa bodem prepeval moč tvojo, in pel bodem do vsakega jutra milost tvojo, da si ti mi bil grad moj in pribežališče, ko sem bil v stiski.
עזי אליך אזמרה כי-אלהים משגבי אלהי חסדי | 17 |
O moč moja, tebi bodem prepeval, da je Bog grad moj, Bog milosti moje.