< תהילים 55 >
למנצח בנגינת משכיל לדוד ב האזינה אלהים תפלתי ואל-תתעלם מתחנתי | 1 |
In finem, in carminibus. Intellectus David. Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam:
הקשיבה לי וענני אריד בשיחי ואהימה | 2 |
intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum
מקול אויב--מפני עקת רשע כי-ימיטו עלי און ובאף ישטמוני | 3 |
a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
לבי יחיל בקרבי ואימות מות נפלו עלי | 4 |
Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.
יראה ורעד יבא בי ותכסני פלצות | 5 |
Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.
ואמר--מי-יתן-לי אבר כיונה אעופה ואשכנה | 6 |
Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam?
הנה ארחיק נדד אלין במדבר סלה | 7 |
Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.
אחישה מפלט לי-- מרוח סעה מסער | 8 |
Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
בלע אדני פלג לשונם כי-ראיתי חמס וריב בעיר | 9 |
Præcipita, Domine; divide linguas eorum: quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
יומם ולילה--יסובבה על-חומתיה ואון ועמל בקרבה | 10 |
Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas; et labor in medio ejus,
הוות בקרבה ולא-ימיש מרחבה תך ומרמה | 11 |
et injustitia: et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
כי לא-אויב יחרפני ואשא לא-משנאי עלי הגדיל ואסתר ממנו | 12 |
Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
ואתה אנוש כערכי אלופי ומידעי | 13 |
Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus:
אשר יחדו נמתיק סוד בבית אלהים נהלך ברגש | 14 |
qui simul mecum dulces capiebas cibos; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
ישימות (ישי מות) עלימו--ירדו שאול חיים כי-רעות במגורם בקרבם (Sheol ) | 15 |
Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes: quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. (Sheol )
אני אל-אלהים אקרא ויהוה יושיעני | 16 |
Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
ערב ובקר וצהרים אשיחה ואהמה וישמע קולי | 17 |
Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo; et exaudiet vocem meam.
פדה בשלום נפשי מקרב-לי כי-ברבים היו עמדי | 18 |
Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi: quoniam inter multos erant mecum.
ישמע אל ויענם-- וישב קדם סלה אשר אין חליפות למו ולא יראו אלהים | 19 |
Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
שלח ידיו בשלמיו חלל בריתו | 20 |
Extendit manum suam in retribuendo; contaminaverunt testamentum ejus:
חלקו מחמאת פיו-- וקרב-לבו רכו דבריו משמן והמה פתחות | 21 |
divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum; et ipsi sunt jacula.
השלך על-יהוה יהבך-- והוא יכלכלך לא-יתן לעולם מוט-- לצדיק | 22 |
Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in æternum fluctuationem justo.
ואתה אלהים תורדם לבאר שחת-- אנשי דמים ומרמה לא-יחצו ימיהם ואני אבטח-בך | 23 |
Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine.