< תהילים 52 >
למנצח משכיל לדוד ב בבוא דואג האדמי-- ויגד לשאול ויאמר לו-- בא דוד אל-בית אחימלך ג מה-תתהלל ברעה הגבור חסד אל כל-היום | 1 |
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған «Масқил»; Едомлуқ Доәг Саул падишаниң йениға берип: «Давут Ахимәләкниң өйигә кирди» дәп айғақчилиқ қилғандин кейин йезилған: — И ночи батур, Немә үчүн рәзиллигиңдин махтинисән? Тәңриниң өзгәрмәс муһәббити мәңгүлүктур.
הוות תחשב לשונך כתער מלטש עשה רמיה | 2 |
Өткүр устира кәби, Тилиң зәһәр чачмақчи, У ялғанчилиқ тоқуватиду.
אהבת רע מטוב שקר מדבר צדק סלה | 3 |
Сән яхшилиқниң орнида яманлиқни, Һәқ сөзләшниң орнида ялғанчилиқни яхши көрисән;
אהבת כל-דברי-בלע לשון מרמה | 4 |
Һаман адәмни набут қилидиған сөзләрни яхши көрисән, и алдамчи тил!
גם-אל יתצך לנצח יחתך ויסחך מאהל ושרשך מארץ חיים סלה | 5 |
Бәрһәқ, Тәңри охшашла сени мәңгүгә йоқитиду; У сени тутувалиду, йәни өз чедириңдин тартип чиқиду; Тирикләрниң зиминидин сени йилтизиңдин қомуруп ташлайду. (Селаһ)
ויראו צדיקים וייראו ועליו ישחקו | 6 |
Һәққанийлар буни көрүп қорқушиду, Вә уни мәсқирә қилип күлүп: —
הנה הגבר-- לא ישים אלהים מעוזו ויבטח ברב עשרו יעז בהותו | 7 |
«Қараңлар, Худани өз йөләнчиси қилмиған адәм, Пәқәт өз байлиқлириниң көплүгигә таянған адәм; У ач көзлүги билән күчләнди» — дәйду.
ואני כזית רענן-- בבית אלהים בטחתי בחסד-אלהים עולם ועד | 8 |
Мән болсам Худаниң өйидә өскән барақсан зәйтун дәрәқтәкмән, Мән Худаниң өзгәрмәс муһәббитигә мәңгүгә тайинимән.
אודך לעולם כי עשית ואקוה שמך כי-טוב נגד חסידיך | 9 |
Мән Саңа әбәдил-әбәт тәшәккүр ейтимән; Чүнки Сән бу ишларни қилдиңсән; Мөмин бәндилириң алдида намиңға тәлмүрүп күтимән; Мошундақ қилиш әладур.