< תהילים 51 >
למנצח מזמור לדוד ב בבוא-אליו נתן הנביא-- כאשר-בא אל-בת-שבע ג חנני אלהים כחסדך כרב רחמיך מחה פשעי | 1 |
Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!
הרבה (הרב) כבסני מעוני ומחטאתי טהרני | 2 |
Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt
כי-פשעי אני אדע וחטאתי נגדי תמיד | 3 |
því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!
לך לבדך חטאתי והרע בעיניך עשיתי למען תצדק בדברך-- תזכה בשפטך | 4 |
Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.
הן-בעוון חוללתי ובחטא יחמתני אמי | 5 |
Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.
הן-אמת חפצת בטחות ובסתם חכמה תודיעני | 6 |
Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!
תחטאני באזוב ואטהר תכבסני ומשלג אלבין | 7 |
Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.
תשמיעני ששון ושמחה תגלנה עצמות דכית | 8 |
Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.
הסתר פניך מחטאי וכל-עונתי מחה | 9 |
Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.
לב טהור ברא-לי אלהים ורוח נכון חדש בקרבי | 10 |
Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.
אל-תשליכני מלפניך ורוח קדשך אל-תקח ממני | 11 |
Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.
השיבה לי ששון ישעך ורוח נדיבה תסמכני | 12 |
Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!
אלמדה פשעים דרכיך וחטאים אליך ישובו | 13 |
Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.
הצילני מדמים אלהים-- אלהי תשועתי תרנן לשוני צדקתך | 14 |
Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!
אדני שפתי תפתח ופי יגיד תהלתך | 15 |
Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!
כי לא-תחפץ זבח ואתנה עולה לא תרצה | 16 |
Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.
זבחי אלהים רוח נשברה לב-נשבר ונדכה-- אלהים לא תבזה | 17 |
Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.
היטיבה ברצונך את-ציון תבנה חומות ירושלם | 18 |
Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.
אז תחפץ זבחי-צדק עולה וכליל אז יעלו על-מזבחך פרים | 19 |
Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.