< תהילים 50 >
מזמור לאסף אל אלהים יהוה-- דבר ויקרא-ארץ ממזרח-שמש עד-מבאו | 1 |
Asafa dziesma. Tas stiprais Dievs, Dievs Tas Kungs, runā, un sauc zemi no rītiem līdz vakariem.
מציון מכלל-יפי-- אלהים הופיע | 2 |
No Ciānas, kur tas pilnīgais skaistums, Dievs parādās ar spožumu.
יבא אלהינו ואל-יחרש אש-לפניו תאכל וסביביו נשערה מאד | 3 |
Mūsu Dievs nāk un necieš klusu; rijoša uguns iet Viņa priekšā, un Viņam apkārt liela vētra.
יקרא אל-השמים מעל ואל-הארץ לדין עמו | 4 |
Viņš sauc debesīm augšā, un zemei, tiesāt Savus ļaudis.
אספו-לי חסידי-- כרתי בריתי עלי-זבח | 5 |
Sapulcinājiet Man Manus svētos, kas Manu derību derējuši ar upuriem.
ויגידו שמים צדקו כי-אלהים שפט הוא סלה | 6 |
Un debesis stāsta Viņa taisnību, jo Dievs pats ir soģis. (Sela)
שמעה עמי ואדברה-- ישראל ואעידה בך אלהים אלהיך אנכי | 7 |
Klausiet, Mani ļaudis, Es runāšu; Israēl, Es došu liecību pret tevi: Es, Dievs, esmu tavs Dievs.
לא על-זבחיך אוכיחך ועולתיך לנגדי תמיד | 8 |
Tavu upuru pēc Es tevi nepārmācu, nedz tavu dedzināmo upuru pēc, kas vienmēr Manā priekšā.
לא-אקח מביתך פר ממכלאתיך עתודים | 9 |
No tava nama Es vēršus neņemšu, nedz āžus no taviem laidariem.
כי-לי כל-חיתו-יער בהמות בהררי-אלף | 10 |
Jo visi meža zvēri Man pieder, tie lopi uz kalniem pa tūkstošiem.
ידעתי כל-עוף הרים וזיז שדי עמדי | 11 |
Es zinu visus putnus uz kalniem, un tie zvēri laukā ir manā priekšā.
אם-ארעב לא-אמר לך כי-לי תבל ומלאה | 12 |
Ja Man gribētos ēst, tad Es tev to nesacītu, jo Man pieder pasaule un viņas pilnums.
האוכל בשר אבירים ודם עתודים אשתה | 13 |
Vai Man ēst vērša gaļu un dzert āžu asinis?
זבח לאלהים תודה ושלם לעליון נדריך | 14 |
Upurē Dievam pateicību un maksā tam Visuaugstam savus solījumus.
וקראני ביום צרה אחלצך ותכבדני | 15 |
Un piesauc Mani bēdu laikā, tad Es tevi gribu izraut, un tev būs Mani godāt.
ולרשע אמר אלהים מה-לך לספר חקי ותשא בריתי עלי-פיך | 16 |
Bet uz bezdievīgo Dievs saka: kā tu drīksti daudzināt Manus likumus un Manu derību ņemt savā mutē.
ואתה שנאת מוסר ותשלך דברי אחריך | 17 |
Kad tu tomēr ienīsti pārmācību, un laidi pār galvu Manus vārdus?
אם-ראית גנב ותרץ עמו ועם מנאפים חלקך | 18 |
Kad tu zagli redzi, tad tu viņam skrej līdz, un tev ir dalība ar laulības pārkāpējiem.
פיך שלחת ברעה ולשונך תצמיד מרמה | 19 |
Ar savu muti tu dodies uz ļaunu, un tava mēle dzen viltību.
תשב באחיך תדבר בבן-אמך תתן-דפי | 20 |
Tu sēdi runādams pret savu brāli, tavas mātes dēlu tu apmelo.
אלה עשית והחרשתי-- דמית היות-אהיה כמוך אוכיחך ואערכה לעיניך | 21 |
To tu dari, un kad Es ciešu klusu, tad tu domā, ka Es tāds pat esmu kā tu; bet Es tevi pārmācīšu un tev to turēšu priekš acīm.
בינו-נא זאת שכחי אלוה פן-אטרף ואין מציל | 22 |
Saprotiet jel to, jūs, kas Dievu aizmirstat, lai Es nesaplosu, un izglābēja nav.
זבח תודה יכבדנני ושם דרך--אראנו בישע אלהים | 23 |
Kas pateicību upurē, tas Mani tur godā; un tas ir tas ceļš, kā Es tam rādīšu Dieva pestīšanu.