< תהילים 44 >
למנצח לבני-קרח משכיל ב אלהים באזנינו שמענו-- אבותינו ספרו-לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם | 1 |
Bože, svojim ušima slušasmo, oci nam naši pripovijedaše djelo koje si uèinio u njihovo vrijeme, u staro vrijeme.
אתה ידך גוים הורשת-- ותטעם תרע לאמים ותשלחם | 2 |
Rukom svojom izgnao si narode, a njih posadio; iskorijenio si plemena, a njih namnožio.
כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא-הושיעה-למו כי-ימינך וזרועך ואור פניך-- כי רציתם | 3 |
Jer ne zadobiše zemlje svojim maèem, niti im mišica njihova pomože, nego tvoja desnica i tvoja mišica, i svjetlost lica tvojega, jer ti bijahu omiljeli.
אתה-הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב | 4 |
Bože, care moj, ti si onaj isti, pošlji pomoæ Jakovu!
בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו | 5 |
S tobom æemo izbosti neprijatelje svoje, i s imenom tvojim izgaziæemo one koji ustaju na nas.
כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני | 6 |
Jer se ne uzdam u luk svoj, niti æe mi maè moj pomoæi.
כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות | 7 |
Nego æeš nas ti izbaviti od neprijatelja našijeh, i nenavidnike naše posramiæeš.
באלהים הללנו כל-היום ושמך לעולם נודה סלה | 8 |
Bogom æemo se hvaliti svaki dan, i ime tvoje slaviæemo dovijeka.
אף-זנחת ותכלימנו ולא-תצא בצבאותינו | 9 |
Ali sad si nas povrgao i posramio, i ne ideš s vojskom našom.
תשיבנו אחור מני-צר ומשנאינו שסו למו | 10 |
Obraæaš nas te bježimo ispred neprijatelja, i neprijatelji nas naši haraju.
תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו | 11 |
Dao si nas kao ovce da nas jedu, i po narodima rasijao si nas.
תמכר-עמך בלא-הון ולא-רבית במחיריהם | 12 |
U bescjenje si prodao narod svoj, i nijesi mu podigao cijene.
תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו | 13 |
Dao si nas na potsmijeh susjedima našijem, da nam se rugaju i sramote nas koji žive oko nas.
תשימנו משל בגוים מנוד-ראש בלאמים | 14 |
Naèinio si od nas prièu u naroda, gledajuæi nas mašu glavom tuðinci.
כל-היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני | 15 |
Svaki je dan sramota moja preda mnom, i stid je popao lice moje
מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם | 16 |
Od rijeèi potsmjevaèevih i rugaèevih, i od pogleda neprijateljevih i osvetljivèevih.
כל-זאת באתנו ולא שכחנוך ולא-שקרנו בבריתך | 17 |
Sve ovo snaðe nas; ali ne zaboravismo tebe, niti prestupismo zavjeta tvojega.
לא-נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך | 18 |
Ne otstupi natrag srce naše, i stope naše ne zaðoše s puta tvojega.
כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות | 19 |
Kad si nas bio u zemlji zmajevskoj, i pokrivao nas sjenom smrtnijem,
אם-שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר | 20 |
Onda da bijasmo zaboravili ime Boga svojega i podigli ruke svoje k Bogu tuðemu,
הלא אלהים יחקר-זאת כי-הוא ידע תעלמות לב | 21 |
Ne bi li Bog iznašao to? Jer on zna tajne u srcu.
כי-עליך הרגנו כל-היום נחשבנו כצאן טבחה | 22 |
A ubijaju nas za tebe svaki dan; s nama postupaju kao s ovcama klanicama.
עורה למה תישן אדני הקיצה אל-תזנח לנצח | 23 |
Ustani, što spavaš, Gospode! Probudi se, nemoj odbaciti zasvagda.
למה-פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו | 24 |
Zašto kriješ lice svoje? zaboravljaš nevolju i muku našu?
כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו | 25 |
Duša naša pade u prah, tijelo je naše baèeno na zemlju.
קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך | 26 |
Ustani, pomoæi naša, i izbavi nas radi milosti svoje.