< תהילים 44 >
למנצח לבני-קרח משכיל ב אלהים באזנינו שמענו-- אבותינו ספרו-לנו פעל פעלת בימיהם בימי קדם | 1 |
Zborovođi. Sinova Korahovih. Poučna pjesma. Bože, ušima svojim slušasmo, očevi nam pripovijedahu naši, o djelu koje si izveo u danima njihovim - u danima davnim.
אתה ידך גוים הורשת-- ותטעם תרע לאמים ותשלחם | 2 |
Rukom si svojom izagnao pogane, a njih posadio, iskorijenio narode, a njih raširio.
כי לא בחרבם ירשו ארץ וזרועם לא-הושיעה-למו כי-ימינך וזרועך ואור פניך-- כי רציתם | 3 |
Mačem svojim oni zemlju ne zauzeše niti im mišica njihova donese pobjedu, već desnica tvoja i tvoja mišica i lice tvoje milosno jer si ih ljubio.
אתה-הוא מלכי אלהים צוה ישועות יעקב | 4 |
Ti, o moj Kralju i Bože moj, ti si dao pobjede Jakovu.
בך צרינו ננגח בשמך נבוס קמינו | 5 |
Po tebi dušmane svoje odbismo, u tvome imenu zgazismo one koji se na nas digoše.
כי לא בקשתי אבטח וחרבי לא תושיעני | 6 |
U svoj se luk nisam pouzdavao, nit' me mač moj spasavao.
כי הושעתנו מצרינו ומשנאינו הבישות | 7 |
Nego ti, ti si nas spasio od dušmana, ti si postidio one koji nas mrze.
באלהים הללנו כל-היום ושמך לעולם נודה סלה | 8 |
Dičili smo se Bogom u svako doba i tvoje ime slavili svagda.
אף-זנחת ותכלימנו ולא-תצא בצבאותינו | 9 |
A sad si nas odbacio i posramio nas i više ne izlaziš, Bože, sa četama našim.
תשיבנו אחור מני-צר ומשנאינו שסו למו | 10 |
Pustio si da pred dušmanima uzmaknemo, i opljačkaše nas mrzitelji naši.
תתננו כצאן מאכל ובגוים זריתנו | 11 |
Dao si nas k'o ovce na klanje i rasuo nas među neznabošce.
תמכר-עמך בלא-הון ולא-רבית במחיריהם | 12 |
U bescjenje si puk svoj prodao i obogatio se nisi prodajom.
תשימנו חרפה לשכנינו לעג וקלס לסביבותינו | 13 |
Učinio si nas ruglom susjedima našim, na podsmijeh i igračku onima oko nas.
תשימנו משל בגוים מנוד-ראש בלאמים | 14 |
Na porugu smo neznabošcima, narodi kimaju glavom nad nama.
כל-היום כלמתי נגדי ובשת פני כסתני | 15 |
Svagda mi je sramota moja pred očima i stid mi lice pokriva
מקול מחרף ומגדף מפני אויב ומתנקם | 16 |
zbog pogrdne graje podrugljivaca, zbog osvetljiva dušmanina.
כל-זאת באתנו ולא שכחנוך ולא-שקרנו בבריתך | 17 |
Sve nas to snađe iako te nismo zaboravili niti povrijedili Saveza tvoga,
לא-נסוג אחור לבנו ותט אשרינו מני ארחך | 18 |
niti nam se srce odmetnulo od tebe, niti nam je noga s tvoje skrenula staze,
כי דכיתנו במקום תנים ותכס עלינו בצלמות | 19 |
kad si nas smrvio u boravištu šakalskom i smrtnim nas zavio mrakom.
אם-שכחנו שם אלהינו ונפרש כפינו לאל זר | 20 |
Da smo i zaboravili ime Boga našega, da smo ruke k tuđem bogu podigli:
הלא אלהים יחקר-זאת כי-הוא ידע תעלמות לב | 21 |
zar Bog toga ne bi saznao? TÓa on poznaje tajne srdaca!
כי-עליך הרגנו כל-היום נחשבנו כצאן טבחה | 22 |
Ali zbog tebe ubijaju nas dan za danom, i mi smo im k'o ovce za klanje.
עורה למה תישן אדני הקיצה אל-תזנח לנצח | 23 |
Preni se! Što spavaš, Gospode? Probudi se! Ne odbacuj nas dovijeka!
למה-פניך תסתיר תשכח ענינו ולחצנו | 24 |
Zašto lice svoje sakrivaš, zaboravljaš bijedu i nevolju našu?
כי שחה לעפר נפשנו דבקה לארץ בטננו | 25 |
Jer duša nam se u prah raspala, trbuh nam se uza zemlju prilijepio.
קומה עזרתה לנו ופדנו למען חסדך | 26 |
Ustani, u pomoć nam priteci, izbavi nas radi ljubavi svoje!