תהילים 41
| למנצח מזמור לדוד ב אשרי משכיל אל-דל ביום רעה ימלטהו יהוה | 1 |
Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim. Svētīgs tas, kas nabagu apgādā; to Tas Kungs izglābs ļaunā dienā.
| יהוה ישמרהו ויחיהו--יאשר (ואשר) בארץ ואל-תתנהו בנפש איביו | 2 |
Tas Kungs to pasargās un uzturēs pie dzīvības, Viņš tam liks labi klāties virs zemes un to nenodos viņa ienaidnieku prātam.
| יהוה--יסעדנו על-ערש דוי כל-משכבו הפכת בחליו | 3 |
Tas Kungs to atspirdzinās uz neveselības gultas; Tu viņam palīdzēsi guļā no visas viņa sērgas.
| אני-אמרתי יהוה חנני רפאה נפשי כי-חטאתי לך | 4 |
Es sacīju: ak Kungs, esi man žēlīgs, dziedini manu dvēseli, jo es pret Tevi esmu grēkojis.
| אויבי--יאמרו רע לי מתי ימות ואבד שמו | 5 |
Mani ienaidnieki runā ļaunu no manis: kad viņš nomirs un viņa vārds ies bojā?
| ואם-בא לראות שוא ידבר--לבו יקבץ-און לו יצא לחוץ ידבר | 6 |
Un kad tie nāk, mani apraudzīt, tad tie viltu runā; ar savu sirdi tie sameklē niekus, iziet ārā un izplukšķ.
| יחד--עלי יתלחשו כל-שנאי עלי--יחשבו רעה לי | 7 |
Visi, kas mani ienīst, musina kopā pret mani, un domā ļaunu pret mani.
| דבר-בליעל יצוק בו ואשר שכב לא-יוסיף לקום | 8 |
Blēņu darbu tie apņēmušies savā prātā: kad tas guļ, tad viņš vairs necelsies!
| גם-איש שלומי אשר-בטחתי בו-- אוכל לחמי הגדיל עלי עקב | 9 |
Un pat mans draugs, kam es uzticējos, kas manu maizi ēda, mani min pa kājām.
| ואתה יהוה חנני והקימני ואשלמה להם | 10 |
Bet Tu, ak Kungs, esi man žēlīgs, un uzcel mani, tad es tiem to maksāšu!
| בזאת ידעתי כי-חפצת בי כי לא-יריע איבי עלי | 11 |
Pie tam es zinu, ka Tev labs prāts pie manis, ka mans ienaidnieks par mani negavilēs.
| ואני--בתמי תמכת בי ותציבני לפניך לעולם | 12 |
Bet Tu mani uzturi manā nenoziedzībā, un mani iecel Savā priekšā mūžīgi.
| ברוך יהוה אלהי ישראל--מהעולם ועד העולם אמן ואמן | 13 |
Slavēts lai ir Tas Kungs, Israēla Dievs, mūžīgi mūžam! Āmen, Āmen.
