תהילים 39

1 למנצח לידיתון (לידותון) מזמור לדוד ב אמרתי-- אשמרה דרכי מחטוא בלשוני אשמרה לפי מחסום-- בעד רשע לנגדי

Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim, Jedutunam. Es esmu apņēmies, ka savu ceļu sargāšu, ka negrēkošu ar savu mēli; es sargāšu savu muti kā ar iemauktiem, kamēr bezdievīgais manā priekšā.

2 נאלמתי דומיה החשיתי מטוב וכאבי נעכר

Es esmu palicis kā mēms un klusu cietis, un nepieminu vairs labuma, bet manas sāpes vairojās.

3 חם-לבי בקרבי--בהגיגי תבער-אש דברתי בלשוני

Mana sirds ir iekarsusi iekš manis; kad es uz to domāju, tad es iedegos kā uguns; es runāju ar savu mēli:

4 הודיעני יהוה קצי--ומדת ימי מה-היא אדעה מה-חדל אני

Kungs, māci man manu galu un kāds ir manu dienu mērs, lai es zinu, cik nīcīgs es esmu.

5 הנה טפחות נתתה ימי-- וחלדי כאין נגדך אך כל-הבל כל-אדם נצב סלה

Redzi, Tu manas dienas esi licis plaukstas platumā, un mans mūžs ir kā nekas Tavā priekšā; tiešām niecība vien ir ikviens cilvēks savā stiprumā. (Sela)

6 אך-בצלם יתהלך-איש-- אך-הבל יהמיון יצבר ולא-ידע מי-אספם

Cilvēks staigā kā ēna un nieka dēļ raizējās; viņš krāj, bet nezin, kas to dabūs.

7 ועתה מה-קויתי אדני-- תוחלתי לך היא

Nu tad, uz ko man būs gaidīt, Kungs? Es cerēju uz Tevi.

8 מכל-פשעי הצילני חרפת נבל אל-תשימני

Izglāb mani no visām manām pārkāpšanām, un neliec man ģeķiem palikt par apsmieklu.

9 נאלמתי לא אפתח-פי כי אתה עשית

Es esmu klusu un neatdaru savu muti; jo Tu to esi darījis.

10 הסר מעלי נגעך מתגרת ידך אני כליתי

Atņem Savu mocību no manis, jo es nīkstu no Tavas rokas grūtuma.

11 בתוכחות על-עון יסרת איש-- ותמס כעש חמודו אך הבל כל-אדם סלה

Kad Tu cilvēku pārmāci par noziegumiem, tad Tu iznīcini viņa skaistumu kā kodes; tiešām: visi cilvēki ir niecība.(Sela.)

12 שמעה תפלתי יהוה ושועתי האזינה-- אל-דמעתי אל-תחרש כי גר אנכי עמך תושב ככל-אבותי

Klausi, Kungs, manu lūgšanu, ņem vērā manu saukšanu, un neciet klusu pie manām asarām, jo es esmu svešinieks un piedzīvotājs Tavā priekšā, tā kā visi mani tēvi.

13 השע ממני ואבליגה-- בטרם אלך ואינני

Atstājies no manis, ka es atspirgstos, pirms noeju un vairs neesmu.