< תהילים 38 >
מזמור לדוד להזכיר ב יהוה--אל-בקצפך תוכיחני ובחמתך תיסרני | 1 |
Psalmus David, in rememorationem de Sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
כי-חציך נחתו בי ותנחת עלי ידך | 2 |
Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
אין-מתם בבשרי מפני זעמך אין-שלום בעצמי מפני חטאתי | 3 |
Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
כי עונתי עברו ראשי כמשא כבד יכבדו ממני | 4 |
Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
הבאישו נמקו חבורתי מפני אולתי | 5 |
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
נעויתי שחתי עד-מאד כל-היום קדר הלכתי | 6 |
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
כי-כסלי מלאו נקלה ואין מתם בבשרי | 7 |
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
נפוגותי ונדכיתי עד-מאד שאגתי מנהמת לבי | 8 |
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
אדני נגדך כל-תאותי ואנחתי ממך לא-נסתרה | 9 |
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
לבי סחרחר עזבני כחי ואור-עיני גם-הם אין אתי | 10 |
Cor meum conturbatum est: dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum: et ipsum non est mecum.
אהבי ורעי--מנגד נגעי יעמדו וקרובי מרחק עמדו | 11 |
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
וינקשו מבקשי נפשי ודרשי רעתי דברו הוות ומרמות כל-היום יהגו | 12 |
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
ואני כחרש לא אשמע וכאלם לא יפתח-פיו | 13 |
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
ואהי--כאיש אשר לא-שמע ואין בפיו תוכחות | 14 |
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
כי-לך יהוה הוחלתי אתה תענה אדני אלהי | 15 |
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
כי-אמרתי פן-ישמחו-לי במוט רגלי עלי הגדילו | 16 |
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
כי-אני לצלע נכון ומכאובי נגדי תמיד | 17 |
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
כי-עוני אגיד אדאג מחטאתי | 18 |
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
ואיבי חיים עצמו ורבו שנאי שקר | 19 |
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
ומשלמי רעה תחת טובה-- ישטנוני תחת רדופי- (רדפי-) טוב | 20 |
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
אל-תעזבני יהוה אלהי אל-תרחק ממני | 21 |
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
חושה לעזרתי אדני תשועתי | 22 |
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.