תהילים 35
| לדוד ריבה יהוה את-יריבי לחם את-לחמי | 1 |
Dāvida dziesma. Ej tiesā, Kungs, ar tiem, kas ar mani iet tiesā, karo ar tiem, kas ar mani karo.
| החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי | 2 |
Sagrāb priekšturamās bruņas un ieroci un celies man par palīgu.
| והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני | 3 |
Izvelc šķēpu un zobenu pret tiem, kas man dzenās pakaļ; saki uz manu dvēseli: Es esmu tava pestīšana.
| יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו--חשבי רעתי | 4 |
Lai top kaunā un par apsmieklu, kas manu dvēseli meklē, lai top dzīti atpakaļ un likti kaunā, kas pret mani ļaunu domā.
| יהיו כמץ לפני-רוח ומלאך יהוה דוחה | 5 |
Lai tie top kā pelavas vējā, un Tā Kunga eņģelis lai tos aizdzen.
| יהי-דרכם חשך וחלקלקת ומלאך יהוה רדפם | 6 |
Viņu ceļš lai paliek tumšs un slidens, un Tā Kunga eņģelis lai tos vajā.
| כי-חנם טמנו-לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי | 7 |
Jo bez vainas tie priekš manis apslēpuši sava tīkla bedri, bez vainas tie priekš manas dvēseles rakuši bedri.
| תבואהו שואה לא-ידע ורשתו אשר-טמן תלכדו בשואה יפל-בה | 8 |
Posts tam uzies, kad viņš to nezin, un viņa tīkls, ko tas ir paslēpis, sagūstīs viņu pašu; sev par postu viņš tur iekritīs.
| ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו | 9 |
Bet mana dvēsele priecāsies iekš Tā Kunga, un līksmosies par Viņa pestīšanu.
| כל עצמותי תאמרנה-- יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו | 10 |
Visi mani kauli sacīs: Kungs, kas ir kā Tu? Tu bēdīgo izglābi no tā, kas ir stiprāks, nekā viņš, arī bēdīgo un nabagu no viņa laupītāja.
| יקומון עדי חמס אשר לא-ידעתי ישאלוני | 11 |
Viltus liecinieki ceļas, tie prasa no manis, ko es nezinu.
| ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי | 12 |
Tie man maksā ļaunu par labu; mana dvēsele ir atstāta.
| ואני בחלותם לבושי שק-- עניתי בצום נפשי ותפלתי על-חיקי תשוב | 13 |
Bet es, kad tie bija neveseli, apvilku maisu un mērdēju savu dvēseli ar gavēšanu un lūdzu no sirds dibina.
| כרע-כאח לי התהלכתי כאבל-אם קדר שחותי | 14 |
Es tā staigāju, tā kā viņš man būtu par draugu un brāli, es gāju noskumis, nospiests, tā kā kas žēlojās par savu māti.
| ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא-דמו | 15 |
Bet kad es straipalēju, tad tie priecājās un sapulcējās, nelieši, ko es nepazinu, sapulcējās pret mani; tie plosās un nepaliek klusu.
| בחנפי לעגי מעוג-- חרק עלי שנימו | 16 |
Ar viltīgiem mēdītājiem un kumosu lišķiem tie griež zobus pret mani.
| אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי | 17 |
Kungs, cik ilgi Tu to gribi redzēt? Izglāb manu dvēseli no viņu postīšanas, manu vientuli no jauniem lauvām.
| אודך בקהל רב בעם עצום אהללך | 18 |
Es Tev pateikšos lielā draudzē, ļaužu pulkā es Tevi slavēšu
| אל-ישמחו-לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו-עין | 19 |
Lai par mani nepriecājās, kas mani ienīst par nepatiesu, nedz mirkšķina ar acīm, kas mani nīdē bez vainas.
| כי לא שלום ידברו ועל רגעי-ארץ--דברי מרמות יחשבון | 20 |
Jo no miera tie nerunā, bet izgudro viltīgus vārdus pret tiem klusiem iekš zemes.
| וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עיננו | 21 |
Tie atplēš savu muti pret mani, tie saka: tā, tā, mūsu acs to redzējusi!
| ראיתה יהוה אל-תחרש אדני אל-תרחק ממני | 22 |
Kungs, Tu to redzi, neciet klusu, Kungs, neesi tālu no manis!
| העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי | 23 |
Uzmodies un celies par manu tiesu, mans Dievs un mans Kungs, par manu lietu.
| שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל-ישמחו-לי | 24 |
Tiesā mani pēc Tavas taisnības, Kungs, mans Dievs, ka tie par mani nepriecājās.
| אל-יאמרו בלבם האח נפשנו אל-יאמרו בלענוהו | 25 |
Lai tie nesaka savā sirdī: labi, tas mums pa prātam; lai tie nesaka: mēs viņu esam aprijuši.
| יבשו ויחפרו יחדו-- שמחי רעתי ילבשו-בשת וכלמה-- המגדילים עלי | 26 |
Lai kopā top kaunā un par apsmieklu, kas priecājās par manu nelaimi; lai top apģērbti ar kaunu un negodu tie, kas pret mani lielās.
| ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו | 27 |
Priecīgi lai dzied un līksmojās, kam patīk mana taisnība, lai tie saka vienmēr: augsti slavēts lai ir Tas Kungs, kam labs prāts pie Sava kalpa labklāšanās.
| ולשוני תהגה צדקך כל-היום תהלתך | 28 |
Tad mana mēle sludinās Tavu taisnību, un ikdienas Tavu slavu.
