תהילים 35
| לדוד ריבה יהוה את-יריבי לחם את-לחמי | 1 |
Drottinn, farðu gegn þeim sem ásækja mig. Berst þú við þá sem berjast gegn mér.
| החזק מגן וצנה וקומה בעזרתי | 2 |
Klæddu þig brynju, taktu fram skjöld og verndaðu mig.
| והרק חנית וסגר לקראת רדפי אמר לנפשי ישעתך אני | 3 |
Lyftu spjóti mér til varnar, því að óvinir mínir nálgast. Segðu við mig: „Ég bjarga þér!“
| יבשו ויכלמו מבקשי נפשי יסגו אחור ויחפרו--חשבי רעתי | 4 |
Láttu þá verða til skammar sem ofsækja mig. Snúðu þeim frá og ruglaðu þá í ríminu!
| יהיו כמץ לפני-רוח ומלאך יהוה דוחה | 5 |
Feyktu þeim burt eins og laufum í vindi. Engill þinn varpi þeim um koll.
| יהי-דרכם חשך וחלקלקת ומלאך יהוה רדפם | 6 |
Gerðu veg þeirra myrkan og hálan er engill þinn eltir þá.
| כי-חנם טמנו-לי שחת רשתם חנם חפרו לנפשי | 7 |
Því að þótt ég gerði þeim ekkert illt, lögðu þeir fyrir mig gildru og grófu mér gröf.
| תבואהו שואה לא-ידע ורשתו אשר-טמן תלכדו בשואה יפל-בה | 8 |
Láttu eyðingu koma yfir þá þegar þeir eiga þess síst von. Þeir falli á eigin bragði og tortímist.
| ונפשי תגיל ביהוה תשיש בישועתו | 9 |
En ég mun fagna í Drottni. Hann mun frelsa mig!
| כל עצמותי תאמרנה-- יהוה מי כמוך מציל עני מחזק ממנו ועני ואביון מגזלו | 10 |
Ég lofa hann af öllu hjarta. Hver er vörn lítilmagnans nema hann? Hver annar en hann verndar hinn veika og þurfandi gegn ofbeldismönnunum sem ræna og rupla.
| יקומון עדי חמס אשר לא-ידעתי ישאלוני | 11 |
Slíkir menn eru ljúgvottar. Þeir ásaka mig um hluti sem ég hef aldrei heyrt.
| ישלמוני רעה תחת טובה שכול לנפשי | 12 |
Ég gerði þeim gott eitt, en þeir launa mér með illu. Ég er að dauða kominn.
| ואני בחלותם לבושי שק-- עניתי בצום נפשי ותפלתי על-חיקי תשוב | 13 |
Þegar þeir lágu sjúkir klæddist ég sorgarbúningi og var dapur. Ég fastaði – neitaði mér um mat – og bað í einlægni fyrir heilsu þeirra.
| כרע-כאח לי התהלכתי כאבל-אם קדר שחותי | 14 |
Ég var harmandi, eins og móðir mín, vinur eða bróðir væru sjúk og að dauða komin.
| ובצלעי שמחו ונאספו נאספו עלי נכים ולא ידעתי קרעו ולא-דמו | 15 |
En nú gleðjast þeir yfir óförum mínum. Þeir koma saman til að baktala mig – jafnvel ókunnugir og útlendingar eru í þeirra hópi.
| בחנפי לעגי מעוג-- חרק עלי שנימו | 16 |
Þeir ala á illsku, formæla mér og hæða mig.
| אדני כמה תראה השיבה נפשי משאיהם מכפירים יחידתי | 17 |
Drottinn, hve lengi ætlar þú að horfa á aðgerðalaus? Gríptu inn í og bjargaðu mér, því að ég er einmana og þessir vargar bíða færis.
| אודך בקהל רב בעם עצום אהללך | 18 |
Frelsaðu mig og þá mun ég þakka þér í áheyrn alls safnaðarins, vegsama þig meðal fjölda fólks.
| אל-ישמחו-לי איבי שקר שנאי חנם יקרצו-עין | 19 |
Láttu þá ekki fá sigur sem ráðast gegn mér án minnsta tilefnis. Láttu mig ekki falla, því það mundi gleðja þá mjög.
| כי לא שלום ידברו ועל רגעי-ארץ--דברי מרמות יחשבון | 20 |
Þeir tala hvorki um frið, né það að gera gott, nei, heldur brugga þeir saklausum mönnum launráð.
| וירחיבו עלי פיהם אמרו האח האח ראתה עיננו | 21 |
Þeir hafa hátt og segja mig beita ranglæti. „Já!“segja þeir, „við sáum það með eigin augum!“
| ראיתה יהוה אל-תחרש אדני אל-תרחק ממני | 22 |
En Drottinn þekkir málið betur en nokkur annar. Gríptu inn í! Skildu mig ekki eftir einan og yfirgefinn!
| העירה והקיצה למשפטי אלהי ואדני לריבי | 23 |
Stígðu fram, Drottinn, Guð minn! Láttu mig ná rétti mínum.
| שפטני כצדקך יהוה אלהי ואל-ישמחו-לי | 24 |
Þú ert réttlátur og þekkir málið. Lýstu yfir sakleysi mínu. Láttu ekki óvini mína hlakka yfir ógæfu minni.
| אל-יאמרו בלבם האח נפשנו אל-יאמרו בלענוהו | 25 |
Láttu þá ekki segja: „Gott! Það fór eins og við óskuðum! Loksins tókst okkur að gera út af við hann!“
| יבשו ויחפרו יחדו-- שמחי רעתי ילבשו-בשת וכלמה-- המגדילים עלי | 26 |
Láttu þá blygðast sín. Láttu þá sem sýna mér hroka og fagna yfir óförum mínum, sjálfa þola skömm og svívirðing.
| ירנו וישמחו חפצי צדקי ויאמרו תמיד יגדל יהוה החפץ שלום עבדו | 27 |
Láttu þá sem óska mér blessunar sjá góða daga. Þeir hrópi: „Mikill er Drottinn sem gerir vel við þjón sinn!“
| ולשוני תהגה צדקך כל-היום תהלתך | 28 |
Ég vil segja öllum frá réttlæti Drottins og lofa hann liðlangan daginn.
