< תהילים 22 >
למנצח על-אילת השחר מזמור לדוד ב אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי | 1 |
Боже, Боже мој! Зашто си ме оставио удаљивши се од спасења мог, од речи вике моје?
אלהי--אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא-דמיה לי | 2 |
Боже мој! Вичем дању, а Ти ме не слушаш, и ноћу али немам мира.
ואתה קדוש-- יושב תהלות ישראל | 3 |
Свети, који живиш у похвалама Израиљевим!
בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו | 4 |
У Тебе се уздаше оци наши, уздаше се, и Ти си их избављао.
אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא-בושו | 5 |
Тебе призиваше, и спасаваше се; у Тебе се уздаше, и не осташе у срамоти.
ואנכי תולעת ולא-איש חרפת אדם ובזוי עם | 6 |
А ја сам црв, а не човек; подсмех људима и руг народу.
כל-ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש | 7 |
Који ме виде, сви ми се ругају, разваљују уста, машу главом,
גל אל-יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו | 8 |
И говоре ослонио се на Господа, нека му помогне, нека га избави, ако га милује.
כי-אתה גחי מבטן מבטיחי על-שדי אמי | 9 |
Та, Ти си ме извадио из утробе; Ти си ме умирио на сиси матере моје.
עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה | 10 |
За Тобом пристајем од рођења, од утробе матере моје Ти си Бог мој.
אל-תרחק ממני כי-צרה קרובה כי-אין עוזר | 11 |
Не удаљуј се од мене; јер је невоља близу, а нема помоћника.
סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני | 12 |
Оптече ме мноштво телаца; јаки волови васански опколише ме;
פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג | 13 |
Развалише на ме уста своја. Лав је гладан и риче.
כמים נשפכתי-- והתפרדו כל-עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי | 14 |
Као вода разлих се; расуше се све кости моје; срце моје поста као восак, растопило се у мени.
יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר-מות תשפתני | 15 |
Сасуши се као цреп крепост моја, и језик мој приону за грло, и у прах смртни мећеш ме.
כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי | 16 |
Опколише ме пси многи; чета зликоваца иде око мене, прободоше руке моје и ноге моје.
אספר כל-עצמותי המה יביטו יראו-בי | 17 |
Могао бих избројати све кости своје. Они гледају, и од мене начинише ствар за гледање.
יחלקו בגדי להם ועל-לבושי יפילו גורל | 18 |
Деле хаљине моје међу собом, и за доламу моју бацају жреб.
ואתה יהוה אל-תרחק אילותי לעזרתי חושה | 19 |
Али Ти, Господе, не удаљуј се. Сило моја, похитај ми у помоћ.
הצילה מחרב נפשי מיד-כלב יחידתי | 20 |
Избави од мача душу моју, од пса јединицу моју.
הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני | 21 |
Сачувај ме од уста лавових, и од рогова биволових, чувши, избави ме.
אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך | 22 |
Казујем име Твоје браћи; усред скупштине хвалићу Те.
יראי יהוה הללוהו-- כל-זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל-זרע ישראל | 23 |
Који се бојите Господа, хвалите Га. Све семе Јаковљево! Поштуј Га. Бој Га се, све семе Израиљево!
כי לא-בזה ולא שקץ ענות עני-- ולא-הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע | 24 |
Јер се не оглуши молитве ништег нити је одби; не одврати од њега лице своје, него га услиши кад Га зазва.
מאתך תהלתי בקהל רב--נדרי אשלם נגד יראיו | 25 |
Тебе ћу хвалити на скупштини великој; завете своје свршићу пред онима који се Њега боје.
יאכלו ענוים וישבעו-- יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד | 26 |
Нека једу убоги и насите се, и нека хвале Господа који Га траже; живо да буде срце ваше довека.
יזכרו וישבו אל-יהוה-- כל-אפסי-ארץ וישתחוו לפניך כל-משפחות גוים | 27 |
Опоменуће се и обратиће се ка Господу сви крајеви земаљски, и поклониће се пред Њим сва племена незнабожачка.
כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים | 28 |
Јер је Господње царство; Он влада народима.
אכלו וישתחוו כל-דשני-ארץ-- לפניו יכרעו כל-יורדי עפר ונפשו לא חיה | 29 |
Јешће и поклониће се сви претили на земљи; пред Њим ће пасти сви који силазе у прах, који не могу сачувати душу своју у животу.
זרע יעבדנו יספר לאדני לדור | 30 |
Семе ће њихово служити Њему. Казиваће се за Господа роду потоњем.
יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה | 31 |
Доћи ће, и казиваће правду Његову људима његовим, који ће се родити; јер је Он учинио ово.