תהילים 22

1 למנצח על-אילת השחר מזמור לדוד ב אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי

Bože, Bože moj! zašto si me ostavio udaljivši se od spasenja mojega, od rijeèi vike moje?

2 אלהי--אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא-דמיה לי

Bože moj! vièem danju, a ti me ne slušaš, i noæu, ali nemam mira.

3 ואתה קדוש-- יושב תהלות ישראל

Sveti, koji živiš u pohvalama Izrailjevim!

4 בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו

U tebe se uzdaše oci naši, uzdaše se, i ti si ih izbavljao.

5 אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא-בושו

Tebe prizivaše, i spasavaše se; u tebe se uzdaše, i ne ostajaše u sramoti.

6 ואנכי תולעת ולא-איש חרפת אדם ובזוי עם

A ja sam crv, a ne èovjek; potsmijeh ljudima i rug narodu.

7 כל-ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש

Koji me vide, svi mi se rugaju, razvaljuju usta, mašu glavom,

8 גל אל-יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו

I govore: oslonio se na Gospoda, neka mu pomože, neka ga izbavi, ako ga miluje.

9 כי-אתה גחי מבטן מבטיחי על-שדי אמי

Ta, ti si me izvadio iz utrobe; ti si me umirio na sisi matere moje.

10 עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה

Za tobom pristajem od roðenja, od utrobe matere moje ti si Bog moj.

11 אל-תרחק ממני כי-צרה קרובה כי-אין עוזר

Ne udaljuj se od mene; jer je nevolja blizu, a nema pomoænika.

12 סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני

Opteèe me mnoštvo telaca; jaki volovi Vasanski opkoliše me;

13 פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג

Razvališe na me usta svoja. Lav je gladan lova i rièe.

14 כמים נשפכתי-- והתפרדו כל-עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי

Kao voda razlih se; rasuše se sve kosti moje; srce moje posta kao vosak, rastopilo se u meni.

15 יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר-מות תשפתני

Sasuši se kao crijep krjepost moja, i jezik moj prionu za grlo, i u prah smrtni meæeš me.

16 כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי

Opkoliše me psi mnogi; èeta zlikovaca ide oko mene, probodoše ruke moje i noge moje.

17 אספר כל-עצמותי המה יביטו יראו-בי

Mogao bih izbrojiti sve kosti svoje. Oni gledaju, i od mene naèiniše stvar za gledanje.

18 יחלקו בגדי להם ועל-לבושי יפילו גורל

Dijele haljine moje meðu sobom, i za dolamu moju bacaju ždrijeb.

19 ואתה יהוה אל-תרחק אילותי לעזרתי חושה

Ali ti, Gospode, ne udaljuj se. Silo moja, pohitaj mi u pomoæ.

20 הצילה מחרב נפשי מיד-כלב יחידתי

Izbavi od maèa dušu moju, od psa jedinicu moju.

21 הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני

Saèuvaj me od usta lavovijeh, i od rogova bivolovih, èuvši, izbavi me.

22 אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך

Kazujem ime tvoje braæi; usred skupštine hvaliæu te.

23 יראי יהוה הללוהו-- כל-זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל-זרע ישראל

Koji se bojite Gospoda, hvalite ga. Sve sjeme Jakovljevo! poštuj ga. Boj ga se, sve sjeme Izrailjevo!

24 כי לא-בזה ולא שקץ ענות עני-- ולא-הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע

Jer se ne ogluši molitve ništega niti je odbi; ne odvrati od njega lica svojega, nego ga usliši kad ga zazva.

25 מאתך תהלתי בקהל רב--נדרי אשלם נגד יראיו

Tebe æu hvaliti na skupštini velikoj; zavjete svoje svršiæu pred onima koji se njega boje.

26 יאכלו ענוים וישבעו-- יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד

Neka jedu ubogi i nasite se, i neka hvale Gospoda koji ga traže; živo da bude srce vaše dovijeka.

27 יזכרו וישבו אל-יהוה-- כל-אפסי-ארץ וישתחוו לפניך כל-משפחות גוים

Opomenuæe se i obratiæe se ka Gospodu svi krajevi zemaljski, i pokloniæe se pred njim sva plemena neznabožaèka.

28 כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים

Jer je Gospodnje carstvo; on vlada narodima.

29 אכלו וישתחוו כל-דשני-ארץ-- לפניו יכרעו כל-יורדי עפר ונפשו לא חיה

Ješæe i pokloniæe se svi pretili na zemlji; pred njim æe pasti svi koji slaze u prah, koji ne mogu saèuvati duše svoje u životu.

30 זרע יעבדנו יספר לאדני לדור

Sjeme æe njihovo služiti njemu. Kazivaæe se za Gospoda rodu potonjemu.

31 יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה

Doæi æe, i kazivaæe pravdu njegovu ljudima njegovijem, koji æe se roditi; jer je on uèinio ovo.