< תהילים 22 >

למנצח על-אילת השחר מזמור לדוד ב אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי 1
Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim pēc: „rīta blāzmas stirna“. Mans Dievs! Mans Dievs! Kāpēc Tu mani esi atstājis? Tu esi tālu no manas palīdzības, no manas kaukšanas vārdiem.
אלהי--אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא-דמיה לי 2
Mans Dievs, es saucu dienā, bet Tu man neatbildi, un nakti es arī klusu neciešu.
ואתה קדוש-- יושב תהלות ישראל 3
Bet Tu esi svēts, dzīvodams starp Israēla slavas dziesmām.
בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו 4
Uz Tevi mūsu tēvi cerējuši, tie ir cerējuši, un Tu tos esi izglābis.
אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא-בושו 5
Uz Tevi tie saukuši un ir izpestīti, tie cerējuši uz Tevi un nav palikuši kaunā.
ואנכי תולעת ולא-איש חרפת אדם ובזוי עם 6
Bet es esmu tārps un ne cilvēks, cilvēku apsmiekls un ļaužu nicināts.
כל-ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש 7
Visi, kas mani redz, mani apmēda, atplēš lūpas un krata galvu sacīdami:
גל אל-יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו 8
Viņš to Tam Kungam sūdzējis; lai Tas viņu izrauj un viņu izglābj, ja Tam pie viņa ir labs prāts.
כי-אתה גחי מבטן מבטיחי על-שדי אמי 9
Tomēr Tu tas esi, kas mani izvedis no mātes miesām; Tu man licis paļauties uz Tevi no mātes krūtīm.
עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה 10
Uz Tevi es esmu mests no mātes klēpja, no mātes miesām Tu esi mans Dievs.
אל-תרחק ממני כי-צרה קרובה כי-אין עוזר 11
Neesi tālu no manis, jo bailība ir tuvu, jo palīga nav.
סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני 12
Lieli vērši mani apstājuši, trekni buļļi ap mani apmetušies.
פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג 13
Tie atplēš savu rīkli pret mani kā lauva, plezdams un rūkdams.
כמים נשפכתי-- והתפרדו כל-עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי 14
Es esmu izgāzts kā ūdens, visi mani kauli ir izlauzti, mana sirds ir manās miesās kā izkausēts vasks.
יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר-מות תשפתני 15
Mans spēks ir izkaltis kā poda gabals, un mana mēle līp pie mana zoda, un Tu mani nolieci nāves pīšļos,
כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי 16
Jo suņi mani apstājuši, un ļaundarītāju bars ap mani ir apmeties, tie manas rokas un manas kājas ir izurbuši.
אספר כל-עצמותי המה יביטו יראו-בי 17
Es visus savus kaulus varu skaitīt, bet viņi skatās un lūko uz mani ar prieku.
יחלקו בגדי להם ועל-לבושי יפילו גורל 18
Tie dala manas drēbes savā starpā un met kauliņus par manu apģērbu.
ואתה יהוה אל-תרחק אילותי לעזרתי חושה 19
Bet Tu, ak Kungs, neesi tālu, mans stiprums, steidzies man palīgā.
הצילה מחרב נפשי מיד-כלב יחידתי 20
Izglāb manu dvēseli no zobena, manu vientuli no suņu varas.
הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני 21
Izpestī mani no lauvas rīkles un paklausi mani no vēršu ragiem.
אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך 22
Es sludināšu Tavu vārdu saviem brāļiem, es Tevi slavēšu draudzes vidū.
יראי יהוה הללוהו-- כל-זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל-זרע ישראל 23
Slavējiet To Kungu, jūs, kas Viņu bīstaties, viss Jēkaba dzimums lai Viņu godā, un bīstaties, viss Israēla dzimums.
כי לא-בזה ולא שקץ ענות עני-- ולא-הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע 24
Jo Viņš nav nicinājis nedz apsmējis bēdīga bēdas, nedz no tā apslēpis Savu vaigu, un kad tas Viņu piesauca, tad Viņš paklausīja.
מאתך תהלתי בקהל רב--נדרי אשלם נגד יראיו 25
No Tevis es dziedāšu tai lielā draudzē, es maksāšu savus solījumus to priekšā, kas Viņu bīstas.
יאכלו ענוים וישבעו-- יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד 26
Tie bēdīgie ēdīs un būs paēduši, un kas To Kungu meklē, Viņu slavēs; jūsu sirds dzīvos mūžīgi.
יזכרו וישבו אל-יהוה-- כל-אפסי-ארץ וישתחוו לפניך כל-משפחות גוים 27
Visi zemes gali to pieminēs un atgriezīsies pie Tā Kunga, un visas pagānu tautas klanīsies Viņa priekšā.
כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים 28
Jo Tam Kungam pieder tā valstība, un Viņš valda pār tām tautām.
אכלו וישתחוו כל-דשני-ארץ-- לפניו יכרעו כל-יורדי עפר ונפשו לא חיה 29
Visi treknie virs zemes ēdīs un pielūgs, visi, kas pīšļos guļ, klanīsies Viņa priekšā, arī tie, kas nevarēja uzturēt savu dzīvību.
זרע יעבדנו יספר לאדני לדור 30
Viņam būs dzimums, kas Viņam kalpos, par To Kungu sludinās līdz radu radiem;
יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה 31
Nāks un sludinās Viņa taisnību tiem ļaudīm, kas vēl dzims, ka Viņš to ir darījis.

< תהילים 22 >