< תהילים 22 >
למנצח על-אילת השחר מזמור לדוד ב אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי | 1 |
Dāvida dziesma. Dziedātāju vadonim pēc: „rīta blāzmas stirna“. Mans Dievs! Mans Dievs! Kāpēc Tu mani esi atstājis? Tu esi tālu no manas palīdzības, no manas kaukšanas vārdiem.
אלהי--אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא-דמיה לי | 2 |
Mans Dievs, es saucu dienā, bet Tu man neatbildi, un nakti es arī klusu neciešu.
ואתה קדוש-- יושב תהלות ישראל | 3 |
Bet Tu esi svēts, dzīvodams starp Israēla slavas dziesmām.
בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו | 4 |
Uz Tevi mūsu tēvi cerējuši, tie ir cerējuši, un Tu tos esi izglābis.
אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא-בושו | 5 |
Uz Tevi tie saukuši un ir izpestīti, tie cerējuši uz Tevi un nav palikuši kaunā.
ואנכי תולעת ולא-איש חרפת אדם ובזוי עם | 6 |
Bet es esmu tārps un ne cilvēks, cilvēku apsmiekls un ļaužu nicināts.
כל-ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש | 7 |
Visi, kas mani redz, mani apmēda, atplēš lūpas un krata galvu sacīdami:
גל אל-יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו | 8 |
Viņš to Tam Kungam sūdzējis; lai Tas viņu izrauj un viņu izglābj, ja Tam pie viņa ir labs prāts.
כי-אתה גחי מבטן מבטיחי על-שדי אמי | 9 |
Tomēr Tu tas esi, kas mani izvedis no mātes miesām; Tu man licis paļauties uz Tevi no mātes krūtīm.
עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה | 10 |
Uz Tevi es esmu mests no mātes klēpja, no mātes miesām Tu esi mans Dievs.
אל-תרחק ממני כי-צרה קרובה כי-אין עוזר | 11 |
Neesi tālu no manis, jo bailība ir tuvu, jo palīga nav.
סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני | 12 |
Lieli vērši mani apstājuši, trekni buļļi ap mani apmetušies.
פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג | 13 |
Tie atplēš savu rīkli pret mani kā lauva, plezdams un rūkdams.
כמים נשפכתי-- והתפרדו כל-עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי | 14 |
Es esmu izgāzts kā ūdens, visi mani kauli ir izlauzti, mana sirds ir manās miesās kā izkausēts vasks.
יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר-מות תשפתני | 15 |
Mans spēks ir izkaltis kā poda gabals, un mana mēle līp pie mana zoda, un Tu mani nolieci nāves pīšļos,
כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי | 16 |
Jo suņi mani apstājuši, un ļaundarītāju bars ap mani ir apmeties, tie manas rokas un manas kājas ir izurbuši.
אספר כל-עצמותי המה יביטו יראו-בי | 17 |
Es visus savus kaulus varu skaitīt, bet viņi skatās un lūko uz mani ar prieku.
יחלקו בגדי להם ועל-לבושי יפילו גורל | 18 |
Tie dala manas drēbes savā starpā un met kauliņus par manu apģērbu.
ואתה יהוה אל-תרחק אילותי לעזרתי חושה | 19 |
Bet Tu, ak Kungs, neesi tālu, mans stiprums, steidzies man palīgā.
הצילה מחרב נפשי מיד-כלב יחידתי | 20 |
Izglāb manu dvēseli no zobena, manu vientuli no suņu varas.
הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני | 21 |
Izpestī mani no lauvas rīkles un paklausi mani no vēršu ragiem.
אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך | 22 |
Es sludināšu Tavu vārdu saviem brāļiem, es Tevi slavēšu draudzes vidū.
יראי יהוה הללוהו-- כל-זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל-זרע ישראל | 23 |
Slavējiet To Kungu, jūs, kas Viņu bīstaties, viss Jēkaba dzimums lai Viņu godā, un bīstaties, viss Israēla dzimums.
כי לא-בזה ולא שקץ ענות עני-- ולא-הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע | 24 |
Jo Viņš nav nicinājis nedz apsmējis bēdīga bēdas, nedz no tā apslēpis Savu vaigu, un kad tas Viņu piesauca, tad Viņš paklausīja.
מאתך תהלתי בקהל רב--נדרי אשלם נגד יראיו | 25 |
No Tevis es dziedāšu tai lielā draudzē, es maksāšu savus solījumus to priekšā, kas Viņu bīstas.
יאכלו ענוים וישבעו-- יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד | 26 |
Tie bēdīgie ēdīs un būs paēduši, un kas To Kungu meklē, Viņu slavēs; jūsu sirds dzīvos mūžīgi.
יזכרו וישבו אל-יהוה-- כל-אפסי-ארץ וישתחוו לפניך כל-משפחות גוים | 27 |
Visi zemes gali to pieminēs un atgriezīsies pie Tā Kunga, un visas pagānu tautas klanīsies Viņa priekšā.
כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים | 28 |
Jo Tam Kungam pieder tā valstība, un Viņš valda pār tām tautām.
אכלו וישתחוו כל-דשני-ארץ-- לפניו יכרעו כל-יורדי עפר ונפשו לא חיה | 29 |
Visi treknie virs zemes ēdīs un pielūgs, visi, kas pīšļos guļ, klanīsies Viņa priekšā, arī tie, kas nevarēja uzturēt savu dzīvību.
זרע יעבדנו יספר לאדני לדור | 30 |
Viņam būs dzimums, kas Viņam kalpos, par To Kungu sludinās līdz radu radiem;
יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה | 31 |
Nāks un sludinās Viņa taisnību tiem ļaudīm, kas vēl dzims, ka Viņš to ir darījis.