< תהילים 22 >
למנצח על-אילת השחר מזמור לדוד ב אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי | 1 |
Zborovođi. Po napjevu “Košuta u zoru”. Psalam. Davidov. Bože moj, Bože moj, zašto si me ostavio? Daleko si od ridanja moga.
אלהי--אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא-דמיה לי | 2 |
Bože moj, vičem danju, al'ne odvraćaš; noću vapijem i nema mi počinka.
ואתה קדוש-- יושב תהלות ישראל | 3 |
A ipak, ti u Svetištu prebivaš, Nado Izraelova!
בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו | 4 |
U tebe se očevi naši uzdaše, uzdaše se, i ti ih izbavi;
אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא-בושו | 5 |
k tebi su vikali i spasavali se, u tebe se uzdali, i postidjeli se nisu.
ואנכי תולעת ולא-איש חרפת אדם ובזוי עם | 6 |
A ja, crv sam, a ne čovjek, ruglo ljudi i naroda prezir.
כל-ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש | 7 |
Koji me vode, podruguju se meni, razvlače usne, mašu glavom:
גל אל-יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו | 8 |
“U Jahvu se on uzda, neka ga sad izbavi, neka ga spasi ako mu omilje!”
כי-אתה גחי מבטן מבטיחי על-שדי אמי | 9 |
Iz krila majčina ti si me izveo, mir mi dao na grudima majke.
עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה | 10 |
Tebi sam predan iz materine utrobe, od krila majčina ti si Bog moj.
אל-תרחק ממני כי-צרה קרובה כי-אין עוזר | 11 |
Ne udaljuj se od mene, blizu je nevolja, a nikog nema da mi pomogne.
סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני | 12 |
Opkoliše me junci mnogobrojni, bašanski bikovi okružiše mene.
פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג | 13 |
Ždrijela svoja razvaljuju na me k'o lav koji plijen kida i riče.
כמים נשפכתי-- והתפרדו כל-עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי | 14 |
Kao voda razlih se, sve mi se kosti rasuše; srce mi posta poput voska, topi se u grudima mojim.
יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר-מות תשפתני | 15 |
Grlo je moje kao crijep suho, i moj se jezik uz nepce slijepi: u prah smrtni bacio si mene.
כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי | 16 |
Opkolio me čopor pasa, rulje me zločinačke okružile. Probodoše mi ruke i noge,
אספר כל-עצמותי המה יביטו יראו-בי | 17 |
sve kosti svoje prebrojiti mogu, a oni me gledaju i zure na me.
יחלקו בגדי להם ועל-לבושי יפילו גורל | 18 |
Haljine moje dijele među sobom i kocku bacaju za odjeću moju.
ואתה יהוה אל-תרחק אילותי לעזרתי חושה | 19 |
Ali ti, o Jahve, daleko mi ne budi; snago moja, pohiti mi u pomoć!
הצילה מחרב נפשי מיד-כלב יחידתי | 20 |
Dušu moju istrgni maču, iz šapa pasjih život moj.
הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני | 21 |
Spasi me iz ralja lavljih i jadnu mi dušu od rogova bivoljih!
אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך | 22 |
A sada, braći ću svojoj naviještat' ime tvoje, hvalit ću te usred zbora.
יראי יהוה הללוהו-- כל-זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל-זרע ישראל | 23 |
“Koji se bojite Jahve, hvalite njega! Svi od roda Jakovljeva, slavite njega! Svi potomci Izraelovi, njega se bojte!
כי לא-בזה ולא שקץ ענות עני-- ולא-הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע | 24 |
Jer nije prezreo ni zaboravio muku jadnika, i nije sakrio lice svoje od njega; kad ga je zazvao, on ga je čuo.”
מאתך תהלתי בקהל רב--נדרי אשלם נגד יראיו | 25 |
Zato ću te hvaliti u zboru veliku, pred vjernicima tvojim izvršit' zavjete.
יאכלו ענוים וישבעו-- יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד | 26 |
Siromasi će jesti i nasitit će se, hvalit će Jahvu koji traže njega: nek' živi srce vaše dovijeka!
יזכרו וישבו אל-יהוה-- כל-אפסי-ארץ וישתחוו לפניך כל-משפחות גוים | 27 |
Spomenut će se i Jahvi se vratit' svi krajevi zemlje; pred njim će n§icÄe pasti sve obitelji pogana.
כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים | 28 |
Jer Jahvino je kraljevstvo, on je vladar pucima.
אכלו וישתחוו כל-דשני-ארץ-- לפניו יכרעו כל-יורדי עפר ונפשו לא חיה | 29 |
Njemu će se jedinom klanjati svi koji snivaju u zemlji, pred njim se sagnuti svi koji u prah silaze. I moja će duša za njega živjeti,
זרע יעבדנו יספר לאדני לדור | 30 |
njemu će služiti potomstvo moje. O Gospodu će se pripovijedat'
יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה | 31 |
slijedećem koljenu, o njegovoj pravdi naviještati narodu budućem: “Ovo učini Jahve!”