< תהילים 2 >
למה רגשו גוים ולאמים יהגו-ריק | 1 |
Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
יתיצבו מלכי-ארץ-- ורוזנים נוסדו-יחד על-יהוה ועל-משיחו | 2 |
Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
ננתקה את-מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו | 3 |
Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
יושב בשמים ישחק אדני ילעג-למו | 4 |
Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו | 5 |
Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
ואני נסכתי מלכי על-ציון הר-קדשי | 6 |
Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
אספרה אל-חק יהוה אמר אלי בני אתה--אני היום ילדתיך | 7 |
Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
שאל ממני--ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי-ארץ | 8 |
Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם | 9 |
Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ | 10 |
Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
עבדו את-יהוה ביראה וגילו ברעדה | 11 |
Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
נשקו-בר פן-יאנף ותאבדו דרך-- כי-יבער כמעט אפו אשרי כל-חוסי בו | 12 |
Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.