< תהילים 2 >
למה רגשו גוים ולאמים יהגו-ריק | 1 |
Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
יתיצבו מלכי-ארץ-- ורוזנים נוסדו-יחד על-יהוה ועל-משיחו | 2 |
Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:
ננתקה את-מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו | 3 |
Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
יושב בשמים ישחק אדני ילעג-למו | 4 |
Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו | 5 |
Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
ואני נסכתי מלכי על-ציון הר-קדשי | 6 |
Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
אספרה אל-חק יהוה אמר אלי בני אתה--אני היום ילדתיך | 7 |
Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
שאל ממני--ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי-ארץ | 8 |
Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם | 9 |
Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.
ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ | 10 |
Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
עבדו את-יהוה ביראה וגילו ברעדה | 11 |
Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
נשקו-בר פן-יאנף ותאבדו דרך-- כי-יבער כמעט אפו אשרי כל-חוסי בו | 12 |
Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.