תהילים 2

1 למה רגשו גוים ולאמים יהגו-ריק

Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?

2 יתיצבו מלכי-ארץ-- ורוזנים נוסדו-יחד על-יהוה ועל-משיחו

De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:

3 ננתקה את-מוסרותימו ונשליכה ממנו עבתימו

Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.

4 יושב בשמים ישחק אדני ילעג-למו

Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten.

5 אז ידבר אלימו באפו ובחרונו יבהלמו

Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.

6 ואני נסכתי מלכי על-ציון הר-קדשי

Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.

7 אספרה אל-חק יהוה אמר אלי בני אתה--אני היום ילדתיך

Ik zal van het besluit verhalen: de HEERE heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

8 שאל ממני--ואתנה גוים נחלתך ואחזתך אפסי-ארץ

Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.

9 תרעם בשבט ברזל ככלי יוצר תנפצם

Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.

10 ועתה מלכים השכילו הוסרו שפטי ארץ

Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!

11 עבדו את-יהוה ביראה וגילו ברעדה

Dient den HEERE met vreze, en verheugt u met beving.

12 נשקו-בר פן-יאנף ותאבדו דרך-- כי-יבער כמעט אפו אשרי כל-חוסי בו

Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.