< תהילים 147 >

הללו-יה כי-טוב זמרה אלהינו-- כי-נעים נאוה תהלה 1
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס 2
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם 3
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא 4
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
גדול אדונינו ורב-כח לתבונתו אין מספר 5
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי-ארץ 6
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור 7
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
המכסה שמים בעבים-- המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר 8
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו 9
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
לא בגבורת הסוס יחפץ לא-בשוקי האיש ירצה 10
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
רוצה יהוה את-יראיו-- את-המיחלים לחסדו 11
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
שבחי ירושלם את-יהוה הללי אלהיך ציון 12
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
כי-חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך 13
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
השם-גבולך שלום חלב חטים ישביעך 14
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
השלח אמרתו ארץ עד-מהרה ירוץ דברו 15
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר 16
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד 17
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו-מים 18
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל 19
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
לא עשה כן לכל-גוי-- ומשפטים בל-ידעום הללו-יה 20
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!

< תהילים 147 >