< תהילים 147 >
הללו-יה כי-טוב זמרה אלהינו-- כי-נעים נאוה תהלה | 1 |
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס | 2 |
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם | 3 |
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא | 4 |
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
גדול אדונינו ורב-כח לתבונתו אין מספר | 5 |
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי-ארץ | 6 |
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור | 7 |
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
המכסה שמים בעבים-- המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר | 8 |
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו | 9 |
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
לא בגבורת הסוס יחפץ לא-בשוקי האיש ירצה | 10 |
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
רוצה יהוה את-יראיו-- את-המיחלים לחסדו | 11 |
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
שבחי ירושלם את-יהוה הללי אלהיך ציון | 12 |
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
כי-חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך | 13 |
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
השם-גבולך שלום חלב חטים ישביעך | 14 |
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
השלח אמרתו ארץ עד-מהרה ירוץ דברו | 15 |
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר | 16 |
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד | 17 |
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו-מים | 18 |
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל | 19 |
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
לא עשה כן לכל-גוי-- ומשפטים בל-ידעום הללו-יה | 20 |
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!