< תהילים 147 >
הללו-יה כי-טוב זמרה אלהינו-- כי-נעים נאוה תהלה | 1 |
Teiciet To Kungu, jo ir labi, mūsu Dievu slavēt; šī teikšana ir mīlīga un pieklājās.
בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס | 2 |
Tas Kungs uztaisa Jeruzālemi, Viņš sapulcina Israēla ļaudis, kas bija izdzīti.
הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם | 3 |
Viņš dziedina tos, kam satriektas sirdis, un remdē viņu sāpes.
מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא | 4 |
Viņš skaita zvaigžņu pulku, Viņš sauc tās visas pa vārdam.
גדול אדונינו ורב-כח לתבונתו אין מספר | 5 |
Mūsu Kungs ir liels un varens spēkā, Viņa gudrība ir neizmērojama.
מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי-ארץ | 6 |
Tas Kungs paceļ bēdīgos un pazemo bezdievīgos līdz zemei.
ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור | 7 |
Pateiciet Tam Kungam ar slavas dziesmām, teiciet mūsu Dievu ar koklēm!
המכסה שמים בעבים-- המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר | 8 |
Viņš debesi apklāj ar mākoņiem, Viņš lietu dod zemei, Viņš liek zālei augt uz kalniem;
נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו | 9 |
Viņš lopiem dod barību, jauniem kraukļiem, kad tie sauc.
לא בגבורת הסוס יחפץ לא-בשוקי האיש ירצה | 10 |
Viņam nav labs prāts pie zirga stipruma, Viņam nepatīk vīra lieli.
רוצה יהוה את-יראיו-- את-המיחלים לחסדו | 11 |
Tam Kungam patīk tie, kas Viņu bīstas, kas gaida uz Viņa žēlastību.
שבחי ירושלם את-יהוה הללי אלהיך ציון | 12 |
Teici To Kungu, Jeruzāleme, slavē savu Dievu, Ciāna.
כי-חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך | 13 |
Jo Viņš stiprina tavu vārtu aizšaujamos, Viņš svētī tavus bērnus tur iekšā.
השם-גבולך שלום חלב חטים ישביעך | 14 |
Viņš dod mieru tavām robežām, Viņš tevi paēdina ar briedušiem kviešiem.
השלח אמרתו ארץ עד-מהרה ירוץ דברו | 15 |
Viņš sūta Savas apsolīšanas virs zemes, Viņa vārds tek(izplatās) ar steigšanos.
הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר | 16 |
Viņš dod sniegu kā vilnu, Viņš kaisa salnu kā pelnus.
משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד | 17 |
Viņš met Savu krusu kā kumosus. Kas var pastāvēt priekš Viņa aukstuma?
ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו-מים | 18 |
Viņš sūta Savu vārdu, un kūst, Viņš liek savam vējam pūst, tad ūdeņi notek.
מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל | 19 |
Viņš Jēkabam dara zināmu Savu vārdu, Israēlim Savus likumus un tiesas,
לא עשה כן לכל-גוי-- ומשפטים בל-ידעום הללו-יה | 20 |
Tā Viņš nedara nevienai citai tautai; Viņa tiesas tās nepazīst. Alleluja!